تارا بالائی لنگرودی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه ازاد ورامین واحد پیشوا
نیما موهبتی - دکترای معماری و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد ورامین واحد پیشوا

اوتیسم (Autism) با علامت اختصاری ASD (طیف اوتیسم) یا بیماری در خود ماندگی اختلالی نورولوژیک (مغزی)، با علائم روانشناختیست که باعث مشکلات کروموزمی و اختلالات عصبی در تعاملات اجتماعی و درک اطراف میشود. هرچند آمار دقیقی از بیماران اوتیستیک وجود ندارد و این نخستین مشکل اوتیسم در ایران است، اما به طور تقریبی در ایران از هر 150 کودک، 1 نفر به این اختلال دچار است و تقریبا بین 1 تا 6 درصد تولدهای زنده در ایران مبتلا به اوتیسم هستند. این آمار در کل جهان 1 در هر 77 کودک میباشد. هدف این پژوهش کشف عوامل موثر در ایجاد حس مکان و تاثیرگذاری محیطی برای کودکان اوتیسیک است. در این راستا، 6 عامل مبلمان کودکانه و فضای داخلی، زیبایی شناختی، کیفیت محیط داخلی، اثربخشی طبیعت، حضور فضای سبز و نمای ساختمان برای تاثیرگزاری بهتر شناسایی شد و در جهت ارتباط میان کودکان با محیط، به عنوان عواملی برای تقویت طراحی معماری در نظر گرفته شدند. در واقع سعی این پژوهش شناسایی عوامل و استفاده آنها در جهت ارتباط کودکان اوتیسیک با محیط های درمانی وآموزشی است.

اوتیسم، کودک، تاثیرگذاری محیطی، روانشناسی محیطی، طراحی معماری