مصطفی ورمزیار - دانشجو کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ،گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران،ایران
محمد کریمی زاده - استادیار،گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، ایران.
علی سیستار - دانشجو کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ،گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران،ایران

زمینه و هدف: فوتبال یکی از ورزشهای پرطرفدار در دنیا و ایران میباشد که افراد زیادی را جذب کرده است. اکثر آسیبهای فوتبال در اندام تحتانی رخ می دهد که مچپا و زانو شایعترین ناحیه آناتومیکی میباشد.هدف ازپژوهش حاضر پیبردن به نقش ناحیه آناتومیکی مچپا و زانو در میزان عدم تقارن در تست های عملکردی(هاپینگ) در ورزشکاران فوتبالیست میباشیم.روش کار: 40فوتبالیست در دو گروه20 نفری با آسیب مچ پا وزانو با میانگین سن 18/3±1/7 سال،قد 177/4±6/9 سانتیمتر، وزن 67/6±9/4 کیلوگرم شرکت کردند. آسیب ها از طریق پرسشنامه فولر و با تایید پزشک و مربی تیم مشخص گردید و از آنها چهار تست عملکردی:))single hop for distance، )crossover hop for distance(، )triple hop for distance(، ) ) 6- m timed hop گرفته شد و همچنین میزان عدم تقارن مچ پا و زانو محاسبه گردید.یافته ها: نتایج هاپینگ در پای دارای آسیب کمتر از پای بدون آسیب بود همچنین میانگین هاپینگ در افراد دارای آسیب زانو بیشتر از مچ پا بود اما فقط در تست crossover hop for distance اختلاف از لحاظ آماری معنیدار شد. و همچنین در محاسبه عدم تقارن، افراد دارای آسیب مچ پا کمتر از زانو بود.نتیجه گیری: به نظر میرسد مچ پا بیشترین نقش را در تستهای عملکردی دارد و آسیب آن ورزشکارها را بیشتر در تستهای عملکردی دچار مشکل میکند

فوتبال، تستهای عملکردی(هاپینگ)، عدم تقارن