میلاد فدایی ده چشمه
علی شمسی ماجلان - استادیار. گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
سیده رویا جعفری - کارشناسی ارشد. گروه آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط میان برخی شاخصهای آنتروپومتریکی اندام فوقانی با عملکرد بازیکنان نخبه بدمینتون بود.روش کار: نمونه پژوهش شامل 20 پسر نوجوان 12 تا 17 سال و 15 پسر بزرگسال 18 تا 29 سال، شرکت کننده در مسابقات بین المللی بدمینتون دهه فجر سال 1396 در شهر زنجان بودند. متغیرهای قد ایستاده، قد نشسته، طول اندام فوقانی، ARM SPAN، عرض شانه و لگن، طول و عرض کف دست، زاویه حمل آرنج و شاخص توده بدن و همچنین آزمونهای شنا روی زمین، آزمون لوکهارت و مک پیرسون و آزمونهای چابکی طرفین و چابکی چهارگوشه ارزیابی شدند.یافته ها: در گروه نوجوانان میان آزمون شنا روی زمین با قد ایستاده، طول کف دست، عرض کف دست و ARM SAPN، میان آزمون لوکهارت و مک پیرسون با طول اندام فوقانی، عرض لگن، طول کف دست، عرض کف دست و ARM SAPN، میان آزمون چابکی به طرفین با قد ایستاده، طول اندام فوقانی، عرض لگن، طول کف دست، عرض کف دست و ARM SAPN و همچنین میان آزمون چابکی چهار گوشه با قد ایستاده، طول اندام فوقانی، عرض لگن، طول کف دست، عرض کف دست و ARM SAPN ارتباط معناداری وجود داشت. در گروه بزرگسالان میان آزمون شنا روی زمین با عرض کف دست، میان آزمون لوکهارت و مک پیرسون با طول اندام فوقانی، عرض لگن، طول کف دست، عرض کف دست و ARM SAPN، میان آزمون چابکی به طرفین با قد ایستاده، طول اندام فوقانی، عرض لگن، عرض کف دست و ARM SAPN و همچنین میان آزمون چابکی چهار گوشه با قد ایستاده، طول اندام فوقانی، عرض لگن، عرض کف دست و ARM SAPN ارتباط معناداری وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که افزایش قد، طول اندامها، طول و عرض کف دست و عرض لگن تاثیرات مثبتی بر عملکرد بازیکنان بدمینتون داشته است.

آنتروپومتری، مهارت ورزشی، بدمینتون