بررسی میزان بازوفیل ها (از فاکتورهای سیستم ایمنی بدن)در کاراته کاران مرد نخبه و آماتور ایرانی و غیرورزشکاران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 614

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ASSH03_002

تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1398

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: ایمونولوژی فعالیت ورزشی یکی از حوزه های تحقیقاتی مهم فیزیولوژی ورزشی است که به دنبال پاسخ های دستگاه ایمنی به فعالیت بدنی است، لذا هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی میزان بازوفیل ها )از فاکتورهای سیستم ایمنی بدن( در کاراته کاران مرد نخبه و آماتور ایرانی با غیر ورزشکاران است. روش بررسی: تعداد 75 نفر مرد ]میانگین ± انحراف معیار[، وزن 99 / 10± 957 / 70 کیلوگرم، قد: 390 / 8± 61 / 174 سانتی متر،سن: 842 / 9 ± 80 / 27 سال در این پژوهش حضور داشتند. آزمودنی ها به صورت داوطلبانه و در دسترس انتخاب و بر اساس سطح نخبگی در کاراته، به 3 گروه نخبه)کلیه قهرمانان تیم های ملی و حائز رتبه در میادین بین المللی، آسیایی و جهانی(،آماتور)کلیه قهرمانان تیم های استانی و حائز رتبه در میادین ملی و استانی( وغیرورزشکاران)کلیه افرادی که سابقه فعالیت ورزشی نداشتند و از لحاظ قد و وزن و سن شبیه دو گروه اول بودند( تقسیم شدند. سپس همگی در ساعت 7 الی 8 صبح، بصورت ناشتا در محل آزمایشگاه تشخیصی- طبی حاضر و با رعایت مسائل بهداشتی توسط تکنسین آزمایشگاه به میزان cc5 از خون وریدی بازویی آزمودنی ها بصورت نشسته در لوله های حاوی ماده ضد انعقادی EDTA جمع آوری و بصورت کاملا بلایند برای تعیین میزان بازوفیل ها سانتریفیوژ شدند. از آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) برای بررسی تفاوت گروه های مختلف با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. سطح معناداری نیز در سطح 05 / 0 > P در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج آزمون آنوای عاملی یک طرفه نشان داد که میزان متوسط بازوفیل ها ]میانگین ± انحراف معیار[ در مردان نخبه 01 / 0 ± 02 / 0 ؛ آماتور؛ 04 / 0 ± 03 / 0 و غیرورزشکارن؛ 15 / 0 ±23 / 0 هزار در میکرولیتر بود؛ که بصورت معنی داری بین گروه ها متفاوت بود ( 666 / 38F= ، 000 / 0= P (. انجام آزمون تعقیبی توکی مشخص نمود اختلاف آماری معناداری بین میزان بازوفیل های گروههای نخبه و آماتور با غیرورزشکاران وجود داشت ) 000 / 0= P ( اما بین گروههای ورزشکاران نخبه و آماتور وجود نداشت) 394 / 0= P .) بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت که احتمالا تداوم در ورزش کاراته به عنوان الگویی از سرکوب پاسخ دستگاه ایمنی)فاکتور بازوفیل( است که نشان از اهمیت درمان آن توسط قهرمانان دارد.

نویسندگان

محمدرضا باتوانی

هیات علمی، مرکز تربیت بدنی، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران، اصفهان

سینا صالحی سیچانی

دانشجوی کارشناسی، دانشکده مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران، اصفهان

محمدمهدی لندران اصفهانی

دانشجوی کارشناسی، دانشکده مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران، اصفهان

معین امیدقائمی

دانشجوی کارشناسی، دانشکده مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران، اصفهان