لیلا رجبی - گروه شیمی، دانشکده شیمی و مهندسی شیمی دانشگاه تحصیلات تکمیلی و فناوری پیشرفته، کرمان
زهرا حسنی - گروه مواد نو، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی و فناوری پیشرفته، کرمان

هیدروژل های پلیمری، شبکه ای متشکل از پلیمرهای آب دوست هستند که می توانند با حفظ ساختار خود، آب را جذبکنند. هیدروژل ها از دیدگاه خواص فیزیکی نظیر نرمی، مقاومت کششی و کشش سطحی پایین با آب و مایعات زیستی،شباهت های بسیاری با بافت بدن دارند. بنابراین به عنوان معادل مصنوعی برای استفاده در سیستم های بیولوژیکی موردبررسی قرارگرفته است. در این تحقیق از پلی ساکاریدهای استخرا جشده از جلبک های دریایی که دارای گروه هایکربوکسیلاته در واحدهای مونومری خود هستند و یک مونومر کاتیونی سنتز شده و سلولز کاتیونه شده و در حضوراتصال دهند ههای عرضی و آغازگر رادیکالی برای سنتز هیدروژل پلی آمفولیت استفاده شده است. از پلی ساکارید استخراجشده و سلولز عامل دار شده طیف FT-IR گرفته شد که صحت آن مورد تایید قرار گرفت. به منظور افزایش میزان تورم و جذب آب توسط هیدروژل تمامی واکنشگرها شامل آلژینات، نانو سلولز کاتیونه شده، مونومر کاتیونی سنتز شده،اتصال دهنده عرضی، آغازگر رادیکالی و دما و زمان واکنش بهینه سازی شد تا هیدروژل سنتز شده بیشترین میزان تورم وجذب آب و استحکام را داشته باشد. از این هیدروژل پلی آمفولیت در جذب فلزات سنگین و جذب و رهایش دارو درمحیط های اسیدی و بازی می توان استفاده نمود.

هیدروژل پلی آمفولیت، پلی ساکارید، جلبک دریایی قهوه ای Pheophyta، واکنش رادیکالی