سکینه غلامچور دهکی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد جویبار
احترام رضایی - استادیار دانشگاه پیام نور

نیایش در شاهنامه و ایلیاد و ادیسه حاکی از آن است که انسان ها در طول تاریخ و در هر گوشه از دنیا دارای سرشت و فطرت واحدی بوده اند و همواره در مواجه با مشکلات و سختی ها دست به دامان نیروهایی مافوق شده اند. بهترین راه شناخت اشتراکات و افتراقات فرهنگ های مختلف، مقایسه دیدگاه ها و آثار ادبی آن اقوام در یک موضوع واحد ادبی است تا کیفیت انعکاس و تجلی آنها در یکدیگر مشخص گردد و این، همان چیزیست که امروزه از آن به عنوان ادبیات تطبیقی نام برده می شود. هدف از ارائه این مقاله که به روش تحقیق نظری و مطالعه و تطبیق صورت گرفته است، بررسی مضامین دینی مشترک در شاهنامه و ایلیاد و ادیسه، از جمله نیایش است که در حماسه ایرانی و یونانی به نمودهای گوناگون تجلی یافته است. این پژوهش بر این گفته صحه می گذارد که حماسه هومری از لحاظ معتقدات دینی و باورهای مذهبی در مراحل اولیه بشری قرار داشته، در حالی که شاهنامه از بینش کامل تر و پخته تری در این زمینه برخوردار است.

ادبیات تطبیقی، نیایش، شاهنامه، ایلیاد، ادیسه