فاطمه شیخ - دانشجوی کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل
محمد پیرانی - کارشناسارشد، جغرافیاو برنامه ریزی روستایی، گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات وعلوم انسانی، دانشگاه زابل
محمودرضا میرلطفی - دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل

خشکسالی که یکی از بلایای محیطی است، موجب شده که این بحران برای کشاورزان روستایی به عنوانیک پدیده جدید مطرح نباشد و با توجه به پیامدهای آن، کشاورزان روستایی و بخصوص اجتماع هایروستایی در این نواحی زمانی که مورد بی توجهی مسولان و برنامه ریزان روستایی قرار می گیرند مهاجرترا تنها علاج نجات کار خود می یابند. هدف از این پژوهش بررسی نقش مهاجرت و مخاطرات طبیعی دروضعیت کالبدی روستاهای شهرستان زابل است. این پژوهش برپایه ترکیبی از روشی توصیفی– تحلیلی ومبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی می باشد. نتایج تحقیق نشان می داد که در بررسی شاخصهای اقتصادی، روستای ارباب با میانگین 3/37 بالاترین رتبه و روستای جهانتیغ، با میانگین 2/76 پایین ترین رتبه و در بررسی شاخص های اجتماعی و فرهنگی، روستای تپه دز با میانگین 3/90 بالاترین رتبه و روستای حسین جر با میانگین 2/44 پایین ترین رتبه و در بررسی شاخص های کالبدی روستای تپه دز با میانگین 3/78 بالاترین رتبه و روستای ژاله ای با میانگین 2/69 ترین رتبه و در بررسی شاخص های زیست محیطی روستای ژاله ای، با میانگین 3/33 بالاترین رتبه و روستای دهکول با میانگین 2/30 پایین ترین رتبه را کسب نموده اند.

مهاجرت، خشکسالی، وضعیت کالبدی، شهرستان زابل