مریم آمیقی رودسری - کارشناس ارشد علوم تربیتی برنامه ریزی درسی موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی صفاهان
فریدون شریفیان - عضو هیئت علمی و استادیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه اصفهان

ارتباط قوی و موثر بین خانه و مدرسه و افزایش مشارکت والدیت امری ضروری است. همان طور که معلماندر امر آموزش مهارت دارند، به دانش و مهارت برقراری ارتباط موثر با والدین نیز نیازمندند. هر ارتباطی،صرف نظر از قالب و شکل آن باید با برنامهریزی انجام شود و به عنوان فرضی برای گسترش مشارکتوالدین و در نهایت حمایت از یادگیری دانش آموزان، مورد بهرهبرداری قرار گیرد. هر اندازه میزانمشارکت و تعامل اولیای خانه و مدرسه برای تامین شرایط مطلوب آموزشی و تربیتی دانش آموزانبیشتر شود، شاهد رشد کمی و کیفی بیشتر، تربیتی کاراتر و نسلی تربیت یافته تر خواهیم بود. در اینپژوهش، با در نظر گرفتن دو عامل معلم و والدین و تعامل بین آنها، به بررسی آثار این تعامل دردوره ابتدایی و نقش این آثار در همسوسازی روشهای آموزشی خانه و مدرسه پرداخته شده است.

دوره ابتدایی، اولیا، معلمان، تعامل، خانه و مدرسه