هادی فردیس - دانشجوی دکترای حرفه ای, دانشگاه علوم پزشکی تهران, دانشکده پزشکی,تهران,ایران
مهسا جلیل پوراقدم - دانشجوی دکترای حرفه ای, دانشگاه علوم پزشکی تهران, دانشکده پزشکی,تهران,ایران
سیما جلیل پوراقدم - کارشناس ارشد، دانشگاه آزاداسلامی، واحدتهران غرب، گروه معماری، تهران، ایران

به علت ارتباط تنگاتنگ فضاهای درمانی و بیمارستان ها با فاکتورهای رفتاری و روانی، توجه نکردن به این فاکتورها درطراحی فضاهای درمانی موجب مشکلات بسیاری برای کاربران اعم از پزشکان، بیماران و... شده است. در دهه های اخیر درحوزه های برنامه دهی معماری و طراحی مشارکتی از روانشناسی فیزیولوژیک و روانشناسی محیط به عنوان علم میان رشته ای مرتبط با تعاملات محیط و انسان استفاده زیادی شده است. هدف این پژوهش بهره مندی از ایده های مفید حاصل ازنقش مشارکت پزشکان، دانش پزشکی و روانشناسی، در کنار مبانی معماران و دیگر متخصصان این زمینه و ارائه راهکارهاییدر این راستا بوده است. بدیهی است مشارکت کردن کاربران در گرو های سنی، جنسی و... مختلف، به افزایش کیفیتواحساس آرامش، آسایش وامنیت فضاها کمک می نماید و راهکارهایی موثر در تحلیل و تبادل اطلاعات، تکمیل طرح و برنامهبهینه را ارائه می دهد. این پژوهش مشخص کرد مشارکت پزشکان و علم روانشناسی در طراحی فضاهای درمانی با توجه بهشاخص هایی چون زیبایی، تعامل با طبیعت، فضای سبز، آب، نور و... می تواند به تولید ایده، پیشنهادها و گرفتن تصمیم هایاطمینان بخش در جهت آرامش روانی و جسمی افراد وافزایش بهره وری فضاها کمک کند، و پروژه های درمانی را به جزئیات وعملکردهای خاص و مفید برساند، و سلامت روان کاربران و جامعه را ارتقاء دهد.

مشارکت، پزشکان، روانشناسی محیط، طراحی، مراکز درمانی، بیمارستان ها