مریم محمدپور - کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی

علوم انسانی وقتی می تواند تبدیل به یک ابزار برای ترویج فرهنگ صلح شود که پیام علمی از سوی رسانه ها به مخاطبان یا همان فعالان اجتماعی که سهم مهمی در ترویج پیام های علمی مبتنی ، تبعیض روا جنگ یا صلح دارند، منتقل شده و رسانه ها با ایجاد بر فرهنگ صلح را به پیام های علمی که توجیه گر تعصبات قومی، مذهبی، نژادی، جنسیتی و نسلی است، ترجیح دهند. و پارادایم ترس رسانه ها اما معمولا از چنین تبعیضی پرهیز می کنند، چراکه بر رسانه ها حاکم است. مراد از رسانه ها اینجا، رسانه های مورد بررسی غیریت سازی در ایران است. در این پژوهش با بررسی رسانه های شناخته شده در ایران، این گزاره مورد بررسی قرار گرفته است که چه ارتباطی میان پیام های صلح آمیز در رسانه ها و وابستگی آنها به نهادهای حاکمیتی وجود دارد. بدین ترتیب سوال اصلی پژوهش حاضر عبارت است از: مهمترین عامل روی آوردن رسانه ها در ایران به پارادایم ترس در انتقال پیام به مخاطب چیست فرضیه ای که در این پژوهش دنبال می شود این است که وابستگی رسانه به نهادهای حاکمیتی در ایران، مهمترین دلیل غیریت سازی و روی آوردن به پارادایم ترس در رسانه هاست. مختلف را داشته و دارد، در این پژوهش با استفاده از روشهای کمی و پیمایشی، نشان داده است که رسانه های وابسته به نهادهای حاکمیتی در ایران در نسبت با رسانه های خصوصی، بیشتر در پارادایم ترویج ترس در میان مخاطبان و غیریت سازی قرار داشته و بیش از آنکه مروج پیام های علمی برای توسعه صلح باشند، از علم به عنوان سندسازی برای رواج اختلاف بهره می برند.

رسانه، رسانه های حاکمیتی، صلح، پارادایم ترس، غیریت سازی