امیرحسین بن شمس - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک دانشکده عمران – دانشگاه شیراز – شیراز
مجتبی جهان اندیش - استاد دانشکده عمران – دانشگاه شیراز – شیراز

خاک های کربناته گونه ای از خاک های مسئله دار در طبیعت هستن که گاهی برای مهندسان ژئوتکینک مشکلاتی می آفرینند. خردشدگی دانه ها تحت بار اعمالی، نسبت تخلخل بالا، زاویه اصطکاک زیاد و قابلیت فشردگی بالای ذرات خاک های کربناتی، رفتار ژئوتکنیکی این خاک ها را متفاوت از خاک های سیلیسی کرده است. طبق مطالعات زمین شناسی انجام شده، حدود 40 درصد از سطح کف و مجاور اقیانوس ها و دریاها در نواحی گرمسیری را خاک و رسوبات کربناتی تشکیل می دهند. در ایرن نیز در سواحل و جزایر خلیج فارس و دریای عمان، لایه های ضخیمی از رسوبات کربناته وجود دارد. از طریف دیگر، این نواحی از نظر اقتصادی، اجتماعی و سیاسی از اهمیت بالایی برخوردار هستند و انواع سازه های مهم نظیر پل بزرگ خلیج فارس مابین بندرعباس و جزیره قشم و سکوهای استخراج نفت در این مناطق ساخته شده اند؛ بنابراین شناخت خواص مهندسی خاک های کربناته و آشنایی با تکینک های مختلف بهسازی آن ها، اهمیت ویژه ای پیدا می کند. در این مقاله ضمن مرور روش های اصلاح خاک های کربناتی، به ارزیابی روش های موجود نیز پرداخته شده است.

بهسازی خاک، خاک مسئله دار، خاک کربناتی، کربنات کلسیم