نقش ورزش و فعالیت های بدنی در گذران اوقات فراغت اساتید، دانشجویان و کارکنان زن دانشگاه ایلام

مقدمه: در ایران علیرغم تمایل به فعالیتهای بدنی، نقش ورزش در گذران اوقات فراغت اقشار مختلف جامعه بسیار ناچیز است. از اینرو هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش ورزش و فعالیتهای بدنی در گذران اوقات فراغت اساتید، دانشجویان و کارکنان زن دانشگاه ایلام است. روش شناسی تحقیق: این پژوهش، توصیفی- تحلیلی و از نوع میدانی می باشد. جامعه آماری شامل اساتید، دانشجویان و کارکنان زن دانشگاه ایلام است که با استفاده از جدول مورگان و به روش طبقهای، تعداد 362 نفر نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید که پایایی آن به روش آلفای کرونباخ ( 0/89= ) تعیین شد برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آماری توصیفی(میانگین، انحراف استاندارد و درصدهای ستونی) و آمار استنباطی (LSD، ANOVAو کروسکال والیس) استفاده شد. (p<0/05). نتایج تحقیق: نتایج تحقیق نشان داد که در میان فعالیت های فراغتی، استفاده از مبایل در هر سه گروه به عنوان مهمترین فعالیت فراغتی و فعالیت های بدنی و ورزش به ترتیب در اساتید، دانشجویان و کارکنان در اولویت های نهم، هفتم و هشتم قرار داشت. از سوی دیگر، بررسی روابط بین متغیرها نشان داد که بین متوسط درآمد، سن و تحصیلات با میزان ورزش کردن و اوقات فراغت سه گروه تفاوت معناداری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: فعالیت های غیرحرکتی مانند استفاده از مبایل و کامپیوتر سهم عمدهای از ساعات فراغت را به خود اختصاص داده و ورزش جایگاه مطلوبی ندارد.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، ورزش و فعالیت بدنی ، آزمون کروسکال والیس