توسعه پایدار و مدیریت دولتی نوین

توسعه پایدار، مفهومی است که به واسطه پیامدهای منفی محیط زیستی و اجتماعی ناشی از رویکردهای توسعه یک جانبه اقتصادی بعد از انقلاب صنعتی و تغییر نگرش بشر به مفهوم رشد و پیشرفت پدید آمده است. این مفهوم تلاش دارد که با نگاهی جدید به توسعه، اشتباهات گذشته بشری را تکرار نکند و توسعه ای همه جانبه و متوازن را رقم بزند. توسعه پایدار فرایندی است که آیندهای مطلوب را برای جوامع بشری متصور میشود که در آن شرایط زندگی و استفاده از منابع، بدون آسیب رساندن به یکپارچگی، زیبایی و ثبات نظام های حیاتی، نیازهای انسان را برطرف میسازد. توسعه پایدار راه حل هایی را برای الگوهای فانی ساختاری، اجتماعی و اقتصادی توسعه ارائه می دهد تا بتواند از بروز مسائلی همچون نابودی منابع طبیعی، تخریب سامانه های زیستی، آلودگی، تغییرات آب و هوایی، افزایش بیرویه جمعیت، بی عدالتی و پایین آمدن کیفیت زندگی انسانهای حال و آینده جلوگیری کند. در واقع توسعه پایدار فرایندی است که در استفاده از منابع، هدایت سرمایه گذاری ها، جهت گیری توسعه فناوری و تغییرات نهادی، با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. از طرفی مدیریت دولتی نوین نیز به منظور افزایش مسئولیت مدیران به محیط پیرامونی خود از دهه 70 میلادی وارد مباحث مدیریت سنتی شد. در این مقاله پس از تشریح مفاهیم توسعه، توسعه پایدار و مدیریت دولتی، مدیریت دولتی نوین به عنوان محور توسعه پایدار و ابزار رسیدن دولت ها به توسعه پایدار مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، مدیریت دولتی نوین ، ابعد توسعه.