بررسی رابطه هوش منطقی با یادگیری درس هندسه در تعامل با سبک های یادگیری دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 95 - 1394

پژوهش حاضر با هدف بررسی، رابطه هوش منطقی با یادگیری درس هندسه در تعامل با سبکهای یادگیری در دانش آموزان دوره دوم شهر تبریز در سال تحصیلی 95 - 94 با استفاده از روش توصیفی همبستگی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش 2054 نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه 2 تبریز بوده که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 327 نفر ( 116 نفر، دختر و 211 نفر، پسر) انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات پژوهشی با استفاده از دو پرسشنامه هوش چندگانه چیسلت و چاپمن ( 983 ) و آزمون گروهی اشکال نهفته التمن، رامکین و ویتکین ( 1971 ) انجام شده اسن. روایی و محتوایی و صوری پرسشنامه ها مورد تایید متخصصان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه توسط آلفای کرونباخ تعیین گردید. برای تجزیه و تحلیل از آمار توصیفی استنباطی استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین هوش منطقی با یادگیری درس هندسه رابطه مثبت معنی داری وجود دارد، همچنین بین سبک یادگیری با یادگیری درس هندسه رابطه مثبت معنی داری وجو دارد و بالاخره اثر متقابل سبک یادگیری هوش منطقی در سطح احتمال 95 درصد معنی دارنیست.

کلیدواژه ها:

هوش منطقی ، سبک های یادگیری وابسته /نابسته به زمینه ، درس هندسه