ابراهیم محمدجانی - دانشجوی دکتری مطالعات برنامه درسی دانشگاه علامه طباطبائی و دبیر رسمی اداره آموزش و پرورش منطقه سرچهان، تهران

یکی از رویکردها و پارادایمهای اصلی در برنامه درسی پارادایم پرکتیکال (عملی) است. این پارادایم که با نام عمل فکورانه نیز شناخته می شود، در اوایل دهه 1970 میلادی توسط شوآب مطرح شد. شوآب ضمن انتقاد از وضع موجود در برنامه درسی معتقد بود که صاحب نظران این حوزه نیازمند درک عملی از فعالیت های برنامه درسی هستند. بنابراین او ماهیت مسائل برنامه درسی را عملی میدانست و معتقد به به کارگیری روش عملی (پرکتیکال) در برنامه درسی بود. موضوع پژوهش حاضر بررسی مبانی فلسفی پارادایم پرکتیکال شوآب در برنامه ریزی درسی می باشد. در این راستا ضمن اشاره به خاستگاه اصلی و مکتب فلسفی زیربنایی این پارادایم، مبانی فلسفی این پارادایم که شامل: مبانی هستی شناسی، مبانی انسان شناسی، مبانی معرفت شناسی و مبانی ارزش شناسی است، مورد تفسیر و تحلیل قرار می گیرد.

برنامه درسی، برنامه ریزی درسی، شوآب، پارادایم پرکتیکال شوآب، عمل فکورانه