بررسی تاثیر آموزش مهارت های دلبستگی بر دلبستگی مادر جنین در مادران نخست باردار

مقدمه و اهداف: دلبستگی مادری مدت ها پیش از تولد کودک به وجود می آید. مادری که در طی بارداری دلبستگیبیشتری با جنین خود دارد، در نقش مادری خود ثبات بیشتری داشته و تطابق بهتری با تغییرات رخ داده در دوره پس اززایمان خواهد داشت. می توان از طریق مداخلاتی آمادگی مادر را جهت برقراری ارتباط لذتبخش با جنین خود افزایش داد.انجام مداخلاتی در این دوران جهت حمایت از ایجاد و گسترش دلبستگی در مادران توصیه شده است. در این مقاله تاثیراموزش مهارتهای دلبستگی بر دلبستگی مادر جنین بررسی شده است.روش:پژوهش حاضر مطالعه مداخله ای قبل و بعد با گروه کنترل بود. 53 نفر از مادران باردار واجدشرایط در هفته های 25-18 بارداری انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون دو مهارت دلبستگیشامل لمس جنین و تجسم وضعیت قرارگیری جنین درون رحم و شمارش روزانه حرکات جنین آموزش داده شد و به مدتیک ماه از هفته 28 بارداری توسط مادران به کار گرفته شد. گروه کنترل مراقبت ها و اموزش های معمول بارداری را دریافتکردند. در ابتدا و انتهای مطالعه (هفته 32 ) پرسشنامه دلبستگی مادر و جنین در دو گروه تکمیل شد.تجزیه تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS مدل 16 و سطح معنی داری P<0.05 انجام شد. آزمون آماری تی زوج و تی مستقل استفاده شد.یافته ها: میانگین نمره دلبستگی در گروه آزمون از 8.93±90.50 به 11.40±95.92 در هفته 32 رسید، در حالیکه تغییردر گروه کنترل افزایش معنی داری نداشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد آموزش مهارت های دلبستگی باعث افزایش معنی دار دلبستگی مادر و جنین می شود.این روش ارزان و اجرای آن، آسان است و می تواند بعنوان مداخله ای سودمند از سوی ارائه دهندگان مراقبت های دورانبارداری به مادران باردار توصیه شود.

کلیدواژه ها:

دلبستگی مادر جنین ، بارداری