دیگری و نقش آن در گفتمان مولانا
عنوان مقاله: دیگری و نقش آن در گفتمان مولانا
شناسه ملی مقاله: JR_JLRZ-11-32_011
منتشر شده در شماره 32 دوره 11 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JLRZ-11-32_011
منتشر شده در شماره 32 دوره 11 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابراهیم کنعانی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کوثر بجنورد
خلاصه مقاله:
ابراهیم کنعانی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کوثر بجنورد
دیگری ، از موضوعات مهم طرح شده در حوزههای مطالعات فرهنگی، فلسفی، انسانشناختی و نشانه- معناشناسی است. یکی از مبحث های اصلی گفتمان عرفانی شرق، دیگری است و اصولا در تمام عرفان مساله مهم، نگاه کردن از منظر دیگری است. مساله دیگری ، از ویژگیهای شاخص گفتمان عرفانی و فرهنگی مولانا نیز به شمار میآید. در گفتمان مولانا، دیگری در کارکردهای مختلف گفتمانی نمود مییابد و پیوسته تعاملی میان دیگری و من برقرار میشود. مساله مهم این است که این تعامل، چگونه تحقق مییابد و چه طور در شکلدهی به معنا دخالت میکند. براساس این، پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که چگونه و بر اساس کدام کارکردهای گفتمانی، تعامل میان دیگری و من تحقق می پذیرد و این تعامل در قالب چه گفتمانی طرح و نمایه میگردد. در واقع، هدف مقاله، تبیین ویژگیهای نظام دیگرمحور و چگونگی تحقق آن، در دو نمونه از غزلهای مولانا و بررسی نقش آن در شکل دهی به فضاهای فرهنگی و ارزشی است. فرضیه پژوهش از این قرار است که در غزل مولانا دیگری حضوری متمرکز دارد و مرکز انرژیها است. هر چند این وجه متمرکز، در فرایندی تطبیقی حضور خود را به صورت متکثر به تمام فضا تسری میدهد و با ارتقای پایگاه حضوری من، ابژهها و سوژهها، وضعیتی استعلایی را رقم میزند. این وضعیت، برآیند حضور بنیادی دیگری دیگریها (فرامن) است که همه عوامل گفتمانی در پیوند با او معنا و ارزش مییابند.
کلمات کلیدی: نشانه- معناشناسی, من, تعامل, دیگری, مولانا
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/974565/