موسی توماج ایری - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهران،
افضل السادات حسینی دهشیری

هدف این پژوهش بررسی تربیت زیست محیطی زرتشتی با تاکید بر اهمیت آن بر توسعه پایدار با استفاده از روش های توصیف، تحلیل و استنتاج است. توسعه یک جانبه در دهه های اخیر، تخریب محیط زیست و منابع طبیعی؛ افزایش فقر، گرسنگی و نابرابری را در پی داشته است. در مقابل، توسعه پایدار به نوعی سازواری و یکپارچگی بخش های مختلف ارجاع دارد، یعنی توسعه به صورتی که تمام جوانب همه بخش ها (اقتصادی، محیطی، انسانی)، تمام کشورها و حتی نسل های آینده را در نظر بگیرد. در این راستا تربیت زیست محیطی نقشی اساسی ایفا می کند. آیین زرتشت به عنوان دینی که از قدمتی دیرینه برخوردار و در شکلگیری آموزه های سایر ادیان بزرگ موثر بوده است، بر آبادانی، حفظ و حراست محیط زیست تاکید داشته است. در نتیجه تربیت زیست محیطی زرتشتی نیز با تاکید زیادی که بر حفظ و حراست و پاس داشتن محیط زیست و عناصر طبیعی دارد، می تواند برای توسعه پایدار الهام بخش باشد.

تربیت زیست محیطی، اخلاق زیست محیطی، تربیت زرتشتی، توسعه پایدار، بحران محیط زیست