مژگان میرزایی - دکترای مهندسی محیط زیست، معاون پژوهشی مرکز تحقیقات زیست محیطی زنده رود، اصفهان
امیرمسعود سامانی مجد - دکترای مهندسی محیط زیست، عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی دانش پژوهان پیشرو
مریم احمدی - دکترای آبیاری و زهکشی، کارشناس پژوهشی مرکز تحقیقات زیست محیطی زنده رود، اصفهان
مهیا کندری - دانشجوی دکترای اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان
سادات هاشمی نسب - دکترای آب و هواشناسی، مدرس گروه معماری موسسه آموزش عالی دانش پژوهان پیشرو
راضیه صبوحی - دکترای علوم مرتع، کارشناس بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویح کشاورزی، اصفهان

اقلیم، وضعیتی کلی از شرایط هوای غالب یک مکان مشخص بر اساس آمار بلندمدت است. شرایط اقلیمی هر محل در پراکندگی انسان، حیوان و گیاه نقش مهمی را ایفا می کند لذا هرگونه فعالیت یا برنامه ریزی در زمینه های مختلف اقتصادی، کشاورزی و صنعتی در سطح زمین بدون شناخت اقلیم امکان پذیر نمی باشد. به همین دلیل تقسیم بندی اقلیمی یا شناخت پهنه های اقلیمی در امر برنامه ریزی و آمایش سرزمین ضروری است. هدف پژوهش حاضر پیش بینی تغییرات اقلیمی حوضه آبخیز زاینده رود بر اساس سناریوهای IPCC و طبقه بندی کوپن گایگر است. در این پژوهش از داده های دما و بارش ماهانه شبیه سازی شده TYNSC2.03 در سده بیست و یکم میلادی 2100-2001 استفاده شده است. بدین منظور، حوضه آبخیز زاینده رود در قالب یک شبکه به ابعاد هر خانه 55*45 کیلومتر تقسیم و مطالعه گردید. نتایج حاصل از سناریوهای تعریف شده A1F1 ، A2 ، B1 و B2 حاکی از آن است که شرایط حوضه آبخیز زاینده رود به سمت گرم و بیابانی شدن پیش خواهد رفت و شدت این تغییرات در بالادست و پایین دست حوضه بیشتر مشهود است. نتایج حاکی از آن است که در همه سناریوها و بازه های زمانی، پیکسل 8 بیشترین تغییرات را خواهد داشت. لذا در مناطق بالادست که شرایط برفی بیشتری وجود دارد تغییر اقلیم فاحش خواهد بود. با در نظر گرفتن شرایط پیش بینی شده، اقدامات تخفیف دهنده، شامل کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، ارتقاء و گسترش تکنولوژی های پاک و حفاظت از جنگل ها در راستای مقابله با تغییر اقلیم ضروری هستند.

تغییرات اقلیمی، سناریوهای تغییر اقلیم، طبقه بندی اقلیمی کوپن گایگر، حوضه آبخیز زاینده رود، - IPCC