انسیه طاهری - استادیارگروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
علی فاتحی زاده - استادیارگروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سوسن هادی - دانشجوی ارشد سم شناسی محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

یکی از مهمترین مشکلات دنیای امروز، آلودگی آب به فاضلاب های صنعتی حاوی فلزات سنگین می باشد. فلزات سنگین از خطرناک ترین و سمی ترین آلاینده های شیمیایی هستند. منشاء ورود فلزات سمی به آب می تواند فاضلاب های شهری و پساب ها و زباله های صنعتی باشد. افزایش جمعیت شهرنشین و توسعه صنایع مختلف، یکی از عوامل اصلی افزایش فلزات سنگین هستند. فلزات سنگین قابل تجزیه نبوده و خاصیت تجمع در بافت ها و بزرگ نمایی زیستی را نیز دارند. تجمع بیش از حد فلزات سنگین می تواند تاثیرات نامطلوبی بر روی کارکرد ارگانیسم های مختلف بدن نظیر کبد، کلیه، سیستم خون ساز، سیستم اعصاب، دستگاه گوارش و پوست داشته و همچنین باعث کاهش رشد اندامها، سرطان و در موارد حاد می تواند خطر مرگ را به همراه داشته باشد. لذا به منظور جلوگیری از آسیب های ناشی از فلزات سنگین، لازم است که از ورود آن ها به محیط زیست جلوگیری به عمل آید. در حال حاضر از روش های مختلفی برای حذف فلزات سنگین از فاضلای های صنعتی استفاده می شود که بعضی از این روش ها کارایی بالایی در حذف نداشته و هزینه ی بالایی دارند. استفاده از جاذب های زیستی راهکاری مناسب و کم هزینه در حذف این آلاینده ها و پاکسازی آبهای آلوده است. هدف از این مطالعه، مروری بر کارایی جاذب هایی زیستی تهیه شده از موادگوناگون ازجمله خاک اره، شلتوک برنج، پوست موز، یونجه، خاکستر باگاس جهت از بین بردن فلزات سنگین می باشد.

حذف آلاینده، فلزات سنگین، جذب سطحی، جاذب های زیستی