ضیاء کردجزی - گروه شیلات دانشگاه گنبد کاووس
حجت اله جعفریان - گروه شیلات دانشگاه گنبد کاووس
سمیرا جعفریان - گروه شیلات دانشگاه گنبد کاووس
مجید رضایی - گروه شیلات دانشگاه گنبد کاووس

ماهیان خاویاری از مهمترین گونه ها در دریای خزر می باشند. در حدود 93 درصد از جمعیت ماهیان خاویاری جهان در دریای خزر زندگی می کنند. هدف از تکثیر و پرورش این ماهیان تامین نسل و توسعه ذخایر آنها در دریای خزر می باشد. بکارگیری تکنیک های پیشرفته برای پرورش لاروی این ماهیان، یکی از مهمترین اهداف در صنعت پرورش ماهیان خاویاری محسوب می گردد. مخلوط پروبیوتیکهای باسیلی (باسیلوس لیکنی فورمیس، باسیلوس سابتیلیس، باسیلوس پلی میکسا، باسیلوس لتروس پروس و باسیلوس سیرکولانس) تحت عنوان محصول تجاری پروتکسین آکواتک برای غنی سازی ناپلی آرتمیا ارومیانا((Artemia urmiana (به عنوان غذای زنده جهت تغذیه این ماهیان) بکار گرفته شد. ناپلی آرتمیای غنی شده ، بوسیله لارو تاسماهیان (تاسماهی ایرانی، ماهی شیپ و فیل ماهی) و در تحقیق دیگر، مخمر ساکارومایسیس سرویسیا به عنوان پروبیوتیک، بوسیله غنی سازی با دافنی ماگنا (Daphnia magna) برای تاسماهی ایرانی بکار برده شد. بهرحال وزن بدست آمده (BW) در تمامی تیمارهای آزمایشی لاروهای تاسماهی، در مقایسه با تیمار شاهد اختلاف معنی دار داشت < 0/05) .(p در تیمارهای آزمایشی کارآیی تبدیل غذا (FCE) افزایش یافت در حالیکه غذای نسبی خورده شده (RFI) بطور معنی دار کاهش یافت .(p < 0/05) پروبیوتیکهای باسیلی ومخمر تاثیرات مثبت معنی داری (p < 0/05) را بر روی سرعت رشد ویژه (SGR) ، نرخ بقاء (SR) نسبت کارآیی پروتئین (PER) و نسبت کارآیی چربی (LER) در مقایسه با تیمار شاهد داشتند. آزمایش نشان داد که باسیلوس های پروبیوتیکی ومخمر ساکارومایسیس سرویسیا، قابلیت بالایی را درافزایش پارامترهای رشد و کارآیی تغذیه در سیستم های پرورش لاروی تاسماهیان دارند.

پروبیوتیک، ماهی خاویاری، پرورش لاروی، آرتمیا، دافنی، کارآیی تبدیل غذا