بررسی مولفه های تاثیر گذار بر بهبود کالبد کانون کودکان خیابانی به منظور ارتقاء سطح زندگی شهری

کودکان خیابانی اکثرا مورد سوءاستفاده گروه ها و افراد سودجو قرار می گیرند و اگر به موقع به آنان رسیدگی نشود، دچار مشکلات جسمی و روانی زیادی می شوند که آنان را تا کام مرک نیز می کشاند. جامعه و کودکان خیابانی تاثیر متقابلی بر روی یکدیگر دارند. همان طور که این کودکان تحت تاثیر اثرات نامناسب زندگی در خیابان ها قرار می گیرند، جامعه نیز از خطرات خیابانی شدن کودکان در امان نخواهد بود. خراب شدن چهره ی شهر، گسترش نا امنی، گسترش فساد اخلاقی و غیره از جمله اثرات سوء وجود پدیده کودک خیابانی در جوامع است. نبود امکانات کافی و موسسات استاندارد و فضاهای با کیفیت در شهرهای کوچک از معضلات مربوط به پدیده کودک خیابانی است. اکثر موسسات و مراکز موجود، به صورت خیریه هایی در ساختمان های مسکونی و یا غیرمسکونی با کاربری های غیرمرتبط می باشند که امکانات و خدمات محدودی در احتیار این کودکان قرار می دهند. از این رو ضرورت ایجاد فضایی که این کودکان بتوانند نیازهای فردی، عاطفی، اجتماعی خود را در آن برآورده سازند، بسیار مهم تلقی گردید. این مراکز و فضاها نه تنها وظیفه رفع نیازهای اولیه کودکان را بر عهده دارند بلکه وظیفه پرورش، بازپروری، نگهداری و تامین آنها را که معمولا خانواده عهده دار آن است، بر عهده دارند. هدف کلی این پژوهش بررسی مولفه های تاثیرگذار بر کالبد کانون بچه های خیابانی با هدف ایجاد فضاهای با کیفیت جهت ارتقا سطح زندگی شهری این کودکان می باشد. منظور از فضاهای طراحی شده در این مقاله تنها یک محدوده هندسی نیست، بلکه منظور فضایی فعال و تاثیرگذار است که در شکل گیری شخصیت فرد شرکت می کند و خلوت و امنیت و آزادی او را تضمین می کند و فرد در این فضا به راحتی خود را می یابد و با شهر و زندگی شهری سالم مطابقت می دهد که در این مقاله روش تحقیق رویکرد توصیفی تحلیلی دارد. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است.

کلیدواژه ها:

کودکان خیابانی ، کانون ، ارتقاس سطح زندگی ، طراحی ، زندگی شهری