نقش مولفه های محیطی بر رشد اجتماعی کودکان با تاکید بر نظریه برونفن برنر

کودکان حساس ترین و تاثیرپذیرترین گروه سنی جامعه را تشکیل میدهند. در واقع، مقدمه ی زندگی اجتماعی، اجتماعی شدن است و دانشمندان برای استفاده از ابزارهای لازم جهت بهینه سازی بستر مناسب به منظور بهبود رشد اجتماعی کودکان تلاش میکنند. رشد اجتماعی در قالب سازگاری متقابل کودک با محیط اجتماعی و در رابطه با خانواده و همسالان اتفاق میافتد و فرآیندی است که کودک را قادر میسازد، تعاملات اجتماعی خود را تنظیم کند. در همین راستا با تاکید بر دیدگاه برونفن برنر، محیط باید به گونه ای طراحی شود که شرایط برای رشد اجتماعی و فراگیری مهارتهای اجتماعی کودک فراهم باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. هدف از این پژوهش مروری بر پژوهشهای انجام شده در زمینه عوامل موثر محیطی، با تاکید بر نظریه برونفن برنر بر رشد اجتماعی کودکان میباشد. در واقع نظریه برونفن برنر، یک مدل پیشنهادی است که عوامل فردی و محیطی را در نظر میگیرد و اثرات چندسطحی و تعامل کودک و محیط را ارائه میدهد. در نتیجه با بررسی عوامل موثر در مجموعهای از نظامهای مرتبط به هم و مربوط به رشد کودک و با توجه به عوامل فرهنگی میتوان نتیجه گرفت که انواع تجربه های کودکان در خانه، محله، مدرسه و تمامی زمینه های موثر بر آنان، به طورمستقیم یا غیرمستقیم، میتواند تاثیر فراوانی بر رشد اجتماعی کودکان بگذارند.

کلیدواژه ها:

مولفه های محیطی ، رشداجتماعی کودک ، نظریه بوم شناختی ، برونفن برنر.