فرشته عباسی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه اراک، اراک
علیرضا خالقی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه اراک، اراک
علی خدیوی - دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه اراک، اراک
موسی سلگی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه اراک، اراک

در این تحقیق، گل های شاخه بریده لیلیوم، بلافاصله پس از برداشت به محلول های نگهدارنده حاوی اسید سالیسیلیک (صفر، 1 / 0 ،5 / 0 و 1 میلی مولار) و بنزیل آدنین (صفر، 25 / 0 و 5 / 0 میلی مولار) به مدت 24 ساعت منتقل شدند و سپس در محلول حاوی سهدرصد ساکارز و در شرایط دما و نور اتاق نگهداری شدند. پس از پژمرده شدن 50 درصد گلچه ها، نمونه گیری انجام شد و صفاتمحتوای کلروفیل، نشت یونی، وزن تر و خشک، درصد ماده خشک برگ و عمر گلجایی اندازه گیری شد. بر اساس نتایج به دست آمده،بیشترین وزن تر برگ و محتوای کلروفیل در تیمار یک میلی مولار اسید سالیسیلیک حاصل شد، در حالی که تمام تیمارهای بنزیلآدنین باعث کاهش معنیدار وزن تر برگ نسبت به شاهد گردیدند. نتایج نشان داد که افزایش ثبات غشا و کمترین نشت یونی در اثرتیمارهای 5 / 0 میلیمولار اسید سالیسیلیک و صفر بنزیل آدنین و همچنین 5 / 0 میلیمولار اسید سالیسیلیک و 25 / 0 میلی مولار بنزیلآدنین به دست آمد. از آنجایی که بالاترین عمر گلجایی در غلظت 1 / 0 میلی مولار اسید سالیسیلیک و 5 / 0 میلی مولار بنزیل آدنین بهدست آمد، این تیمار برای بهبود این صفت توصیه می شود.

اسید سالیسیلیک، بنزیل آدنین، لیلیوم، محلول نگهدارنده