بررسی ارتباط بین سبک رهبری سرپرستاران اتاق عمل با رضایت شغلی تکنولوژیست های اتاق عمل

مقدمه و هدف: بیمارستان به عنوان مرکز ثقل سیستم بهداشتی و درمانی جهت رسیدن به اهداف اصیل خود نیازمند یک شیوه رهبری اثربخش و استراتژی مناسب در جهت افزایش رضایت شغلی پرستاران در نتیجه رضایت بیمار می باشند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سبک رهبری سرپرستاران اتاق عمل با رضایت شغلی تکنولوژیست های اتاق عمل بیمارستان های آموزشی-درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1396 انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی است که در سال1396 انجام شد. جامعه پژوهش کلیه تکنولوژیست های اتاق عمل شاغل در بیمارستان های آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران و نمونه پژوهش 220 نفر بود که به روش تصادفی ساده و تخصیص متناسب از هر بیمارستانی انتخاب شد. ابزار پژوهش سه پرسشنامه استاندارد مشخصات دموگرافیک، سبک رهبری چندعاملی باس (MLQ) و رضایت شغلی مینه سوتا (MSQ) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون انجام شد.یافته ها: یافته ها نشان داد سبک غالب رهبری (65/5) درصد سرپرستاران اتاق عمل تحول گرا، (27/7%) درصد سبک وظیفه گرا و (6%) سبک رهبری عدم مداخله بود. رضایت شغلی اکثریت (95%) تکنولوژیست های اتاق عمل در سطح متوسط بود. بر اساس نتایج به دست آمده بین سبک های رهبری تحول گرا با رضایت شغلی (0/001=p)، بین سبک رهبری وظیفه گرا با رضایت شغل (p=0/001) و سبک رهبری عدم مداخله با رضایت شغلی (000/0=p) ارتباط معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به این که سبک رهبری تحول گرا، وظیفه گرا و عدم مداخله با رضایتمندی تکنولوژیست های اتاق عمل ارتباط داشت پس شایسته است که سرپرستاران تلفیقی از سه نوع سبک رهبری استفاده کنند

کلیدواژه ها:

سبک رهبری ، رضایت شغلی ، سرپرستاران اتاق عمل ، تکنولوژیست اتاق عمل