راهبردهای ساماندهی بافت فرسوده شهرهای کویری ایران با استفاده از مدل Swot مطالعه موردی: شهر ابرکوه)

بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری بخش اعظمی از سطح شهرهای کشور را تشکیل می دهند. این بافتها از یک سو از طیف گسترده ای از مشکلات کالبدی، عملکردی، ترافیکی و زیست محیطی رنج می برند و برای کل گسترده شهر یک تهدید جدی به شمار می آیند و از سوی دیگر مهمترین پتانسیل شهرها برای استفاده از زمین جهت اسکان جمعیت، تامین فضاهای باز و خدماتی و نیز بهبود محیط زیست محسوب می گردند. در این مقاله ابتدا با توجه به معیارهای چون بلوک هایی که بیش از ۵۰ درصد قطعات آنها کمتر از ۲۰۰ متر مربع اند، بلوک هایی که بیش از ۵۰ درصد آنها دارای سیستم فاقد سازه ای اند و بلوک هایی که بیش از ۵۰ درصد معابر انها کمتر از ۶ متر مربع هستند به تعیین محدوده بافت فرسوده پرداخته شد سپس به تشریح ویژگی های طبیعی، جمعیتی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی محدوده بافت فرسوده شهر ابرکوه پرداخته شد و بعد از شناخت مسائل و مشکلات محدوده به اولویت بندی این مسائل پرداخته شد به گونه ای که معابر باریک و مشکل عبور اتومبیل و فرسودگی ساختمان ها به عنوان مهمترین مشکلات محدوده بافت فرسوده شناخته شد. در نهایت با شناسایی نقاط قوت و فرصت ها به ارائه سیاست هایی جهت کاهش نقاط ضعف و تهدیدات جهت ساماندهی مطلوب محدوده بافت فرسوده ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

ساماندهی ، بافت های فرسوده ، شهرهای کویری ، راهبردها ، شهر ابرکوه