سارا حنجری - دانشجوی دکتری اقتصاد اسلامی، دانشکده اقتصاد علامه طباطبائی
مهدی تقوی - استاد دانشکده اقتصاد علامه طباطبائی
احمد جعفری صمیمی - استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه مازندران
عباس شاکری - استاد دانشکده اقتصاد علامه طباطبائی

عوامل و شاخص­های فرهنگی بسیاری در جهت اثرگذاری بر رشد و توسعه اقتصادی وجود دارند که باید شناسایی، و در­نظر گرفته شوند. کشورها می­توانند از طریق به­کارگیری استعدادهای خلاق، میراث و داشته­های فرهنگی خود، رشد اقتصادی را برانگیخته، پشتیبانی و تقویت نموده و در­نهایت، سبب رفاه و سعادت جامعه شوند. شاخص­های فرهنگی می­تواند معیار سنجش و نشانگر وضعیت فرهنگی باشد. این مطالعه، به دنبال آن است تا مشخص نماید که آیا شاخص فرهنگی بر رشد اقتصادی استان­های ایران اثر دارد یا خیر. شاخص فرهنگی با استفاده از مبانی نظری مزیت نسبی و معیار RCA محاسبه شده است. در این مقاله، بر­اساس اطلاعات مربوط به حساب­های منطقه­ای 31 استان کشور ایران، شاخص فرهنگی استان­ها محاسبه و وضعیت بین استان­ها، مقایسه و تاثیرمزیت شاخص­های فرهنگی بر رشد اقتصادی ایران در قالب رگرسیون تلفیقی پویا(GMM) در دوره 1395-1379 برآورد شده است. استان های کشور براساس آخرین اطلاعات داده­های منتشر­شده در سال 1397، حجم جامعه آماری ما را تشکیل می دهد. نتایج برآورد براساس رگرسیون داده­های تابلویی، نشان می­دهد که در دوره مورد بررسی، اثر مزیت نسبی ارزش­افزوده متغیرهای فرهنگی رشد اقتصادی، مثبت و معنادار است. همچنین نتایج تحقیق نشان می­دهد، شاخص فرهنگی در صورتی­که سبب افزایش سرمایه انسانی شود، می­تواند رشد اقتصادی استان­ها را نیز افزایش دهد.

مزیت نسبی, ازرش افزوده, شاخص های فرهنگی, استان های ایران