ضرورت توجه به توسعه پایدار در مدیریت پسماندهای جامد شهری در ایران

توسعه را زمانی پایدار میخوانیم که مخرّب نباشد و امکان حفظ منابع را برای آیندگان فراهم آورد. از دیگر سو، تولید پسماند که محصول فعالیتهای مختلف آدمی است امروزه با تغییر شیوه زندگی ، توسعه اقتصادی نسبت به گذشته و رشد روزافزون جمعیت بسیار دگرگون شده است. مدیریت صحیح پسماندهای شهری مستلزم پاسخگویی به مباحث متعامل است و حلّ این مسئله در کشورهای درحال توسعه من جمله ایران با حجم بالا و ترکیب پسماندهای شهری بسیار چالش برانگیز است. بحث توسعه پایداردر مدیریت زبالههای شهری تأکید بر حفظ منابع دارد و هدف آن بازیافت هرچه بیشتر مواد باارزش زباله از طریق مصرف کمتر انرژی و آثار کمتر زیست محیطی است. در این مقاله سعی بر آن است که با رویکردی توصیفی- تحلیلی مفهوم پایداری در حوزه مدیریت پسماندهای جامد شهری تبیین - گردد.نخست، با مروری بر پیشینه تحقیق به تعریف توسعه پایدار ، پایداری شهری و عناصر سیستم مدیریت پسماندهای جامد ، شهری پرداخته می شود.سپس با اشاره به کنفرانسهای بین المللی در زمینه توسعه پایدار و خصوصاً کنفرانس ریو در سال 1992 رهنمودهای آن کنفرانس در مورد مدیریت پایدار پسماندهای جامد در قالب فصل 21 دستورکار 21 بیان میگردد.به عنوان نتایج حاصل از بررسی ادبیات پژوهش، ضرورت ها و ارکان سیستم پایدار مدیریت پسماندهای جامد شهری شناسایی شده و شاخصهایی برای پایداری سیستم ارائه میگردد.در بخش بحث و نتیجهگیری با توجه به ماهیت و عملکرد سیستم مدیریت پسماندهای جامد شهری در ایران ، پیشنهاداتی جهت برقراری توسعه پایدار و رهنمودهای دستورکار 21 در این سیستم مطرح میگردد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، مدیریت ، سیستم ، پسماند جامد شهری ، دستور کار 21 ، شاخص