تهیه و بررسی غشاهای نانوکامپوزیتی به عنوان غشای شیرین سازی آب و بررسی واردکردن نانوذره در ساختار غشا

با توجه به کمبود آب شیرین در جهان و رشد روزافزون جمعیت، دسترسی به آب آشامیدنی یکی از مشکلات پیش رو می باشد. یکی از روش های استفاده شده برای غلبه بر این مشکل، شیرین سازی و حذف نمک ها از آب دریا و آب های شور می باشد که در این مقاله برای این هدف از غشاهای نامتقارن که به روش وارونگی فازی تهیه شده اند، بهره برده شد. غشاهای نانوکامپوزیتی از پلی سولفون سنتز شده به همراه نانوذرات سپیولایت (برای افزایش آب دوستی) تهیه شدند. جهت بررسی خواص غشاها، آزمون های خواص مکانیکی، خواص حرارتی، زاویه تماس و تست های عملکردی از جمله شار آب و طرد نمک انجام شد. با توجه به نتایج آزمون ها، نمونه بهینه با 5 درصد وزنی سپیولایت با شار و طرد نمک بالا انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

نانوذره سپیولایت ، شیرین سازی آب ، پلی سولفون ، غشای نامتقارن ، وارونگی فازی