ناپایداری توسعه و عدم توازن منطقه ای سکونتگاه های حوزه پارس جنوبی
- سال انتشار: 1389
- محل انتشار: نخستین همایش توسعه شهری پایدار
- کد COI اختصاصی: CSUD01_028
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1613
نویسندگان
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای دانشگاه تهران
چکیده
میدان گازی پارس جنوبی، مهمترین ذخیره انرژی کشور به شمار می آید که به دلیل موقعیت و وضعیت اشتراکی مخزن و پیشتازی همسایه جنوبی خلیج فارس - کشور قطر- در برداشت از این میدان گازی؛ هدف گذاری توسعه بهره برداری، سرمایه گذاری و ساخت آن در کوتاه ترین زمان پیش بینی و اجرا گردیده و طرحهای توسعه آتی نیز برای بهره برداری بیشینه ایران از این میدان در دست طراحی و اجراست. هرچند سرمایه گذاری گسترده و توسعه پالایشگاههای گاز و صنایع پتروشیمی و افزایش فرصتهای شغلی به مثابه موتور محرک توسعه اقتصادی یکی از محروم ترین مناطق کشور (منطقه عسلویه در مرز سه استان جنوبی بوشهر، فارس و هرمزگان) بوده است، لیکن توزیع و نشت آثار توسعه در سکونتگاههای پیرامون به کندی صورت پذیرفته و توازن توزیع جمعیت، فعالیت و زیرساختها متناسب با ضرورتهای توسعه پایدار منطقه ای به چشم نمی خورد، مصادیقی از قبیل: بیکاری ساکنان بومی، نرخ بالای مهاجرت، تضادهای اجتماعی، اقتصادی و مذهبی جمعیت بومی و مهاجر، جا بجایی و یا محصوریت سکونتگاههای انسانی در کنار شرایط خاص بستر جغرافیایی، اقلیمی و زیست محیطی منطقه؛ پیچیدگی های فراوانی در دستیابی به شکل پایدار توسعه منطقه ای ایجاد نموده است. در این پژوهش، ابتدا با پرداختن اجمالی به مهمترین ابعاد کلان ناپایداری توسعه در منطقه پارس جنوبی و نواحی تاثیر پذیر پیرامونی مشخص شده و سپس به طور خاص با تمرکز بر ابعاد منطقه ای توسعه و تحلیل الگوی رشد و توسعه کنونی سکونتگاههای انسانی منطقه و مقایسه آن با الگوهای مناسب توسعه منطقه ای، سطح بندی و سلسله مراتب پیشنهادی و الگوی مناسب شبکه شهری ترسیم شده و راهکارهای دستیابی به الگوی پایدار توسعه منطقه ای پیشنهاد می گردد.کلیدواژه ها
پارس جنوبی، عسلویه، توسعه پایدار منطقه ای، نظام شهری، سطح بندی سکونتگاهها، قطب رشد، تحلیل عاملیمقالات مرتبط جدید
- حکمرانی دریایی ایران به عنوان یک سیستم پیچیده: تحلیل جغرافیای سیاسی با رویکرد هوش مصنوعی و هوش مکانی
- تبیین سناریوهای آینده تقسیمات استان تهران
- آسیبشناسی حمل و نقل و مدیریت ترافیک در شهرداری های نوظهور ایران
- معایب و مشکلات برنامهریزی و سیاست گذاری حوزه فرهنگ شهری در ایران
- سیاست گذاری بهینه در حوزه ترافیک شهری با استفاده از تکنولوژی های هوش مصنوعی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.