علل زمینه ساز اختلال پردازش شنیداری مرکزی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,329

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISNRMED04_032

تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1398

چکیده مقاله:

اختلال پردازش شنیداری مرکزی 1، نوع خاصی از ضایعات شنیداری مرکزی است. عملکرد شنوایی افراد مبتلا، در سکوت طبیعی است. اما در محیطهای پر صدا، در درک و تمایز گفتار مشکل دارند. علاوه بر آن،ممکن است اختلالاتی در حافظه، نوشتن، خواندن، گوش کردن، توجه و هجی کردن کلمات داشته باشند. در بیشتر موارد، علت ضایعه ناشناخته است و می تواند ناشی از توارث، ضربه به سر، مسمومیت، عفونت هایمزمن گوش میانی، افزایش سن، مواجهه طولانی مدت با صدای بلند تغذیه نامناسب، کمبود خواب و انواع استرس ها باشد .این ضایعه ارتباطی با ضریب هوشی ندارد. در تعدادی از مبتلایان، آستانه های شنوایی محیطی در حد هنجار و طبیعی قرار دارد و در برخی موارد میتواند ناشی از کم شنوایی های محیطی باشد. علایم و نشانه های اختلال پردازش شنیداری مرکزی عبارتند از: مشکل در شنیدن اصوات گفتاری در نویز یا محیط بازآوا، ضعف مهارت گوش دادن، اختلال در مکان یابی و تشخیص جهت اصوات، ضعف در یادگیری زبان خارجی، اصطلاحات تخصصی و غیر روزمره درخواست دائم برای تکرار مطالب، مشکل در پردازش گفتار سریع، پاسخ دهی نامناسب یا تاخیر در پاسخگویی به محرکات کلامی، عدم توانایی دریافت ویژگی های آوایی و طنین گفتار (مانند لحن جملات)، حواس پرتی سریع با محرکات خارجی، مشکل در اجرای دستورات کلامی، توانایی ضعیف در ادراک موسیقی، مشکل در هجی کردن، خواندن، تلفظ و یادگیری، ظرفیت محدود حافظه کوتاه مدت، تکرار مداوم کلماتی از قبیل چی ، هان ، ناتوانی درتمرکز بر وقایع شنوایی و احساس خستگی بعداز دقت در گوش دادن، ضعف حافظه شنوایی در دستورات و پی گیری توالی ها : فراموش کردن ابتدا و انتهای جمله ی گفته شده بلافاصله پس از بیان آن، کم توجهی، خستگی در مواجه بافعالیت های فکری طولانی و پیچیده، اختلالاتی که در تشخیص افتراقی با اختلال پردازش شنوایی مرکزی قرار دارند، عبارتند ازاختلال نقص توجه/بیش فعالی ، اوتیسم، اختلالات یادگیری. افرادیکه در هنگام فعالیت های فکری به آهنگ با کلام و بخصوص حزن انگیز گوش می دهند، مستعد ابتلا به این ضایعه هستند. زیرا ترکیب استرس، نویز و کلام معنادار سبب تضعیف سرعت و دقت پردازش های شنوایی می گردد. یکی دیگر از علل مستعد کننده ی آن یون های مثبت موجود در هواست که سبب ایجاد خستگی، تنش، اضطراب و افسردگی می شوند. یون های مثبت، مولکول دی اکسید کربنی هستند که یک الکترون خود را از دست داده اند و در طبیعت توسط بادهای تند، گرد و غبار، رطوبت و آلودگی ایجاد می شوند و در منزل و ادارات، سیستم های تهویه هوا، چراغ فلورسنت، تجهیزات برق و کامپیوتر، تلویزیون، گوشی های موبایل و .... تولید می گردند. یکی دیگر از علل مستعد کننده آلودگی نوری است. نورهای مصنوعی از میزان ملاتونین در بدن ما می کاهند. هورمون ملاتونین در سیستم شنوایی نقش حفاظت کنندهرا برعهده دارد. این هورمون خاص فقط در تاریکی تولید می شود؛ در نتیجه حتی اندک نور مصنوعی در تولید این هورمون اختلال ایجاد می کند .همچنین، دودی که از لوله خروجی وسایط نقلیه در محیط زیست منتشر می شود گاز اکسید نیتروژن و دی اکسید کربن (هیدروکربن) است. دی اکسید کربن یک گاز بی رنگ سمی و بدون بو است و انتشار این گاز اسیدی به گرم شدن کره زمین کمک می کند. انتشار اکسیدهای نیتروژن باعث اسیدی شدن طبیعت می شود. سطح بالای گاز دیاکسیدکربن تاثیر مستقیم و منفی بر عملکردهای شناختی مغز انسان دارد و باعث می شود تا افراد علاوه بر مشکلاتی همچون عدم تمرکز، احساس خستگی، کاهش حافظه، قدرت تصمیم گیری و احساس تنبلی داشته باشند.این اثرات سو با افزایش مصرف سوخت های فسیلی و انتشار گازهای گلخانه ای تشدید خواهد شد و بصورت عاملی مستعد کننده برای اختلال پردازش شنیداری مرکزی مطرح خواهد بود.تشخیص اختلال پردازش شنوایی مرکزی اغلب دشوار است. نتایج آزمون ها می تواند مبهم بوده یا تفسیر آنها دشوار باشد. از آنجا که اختلال پردازش شنوایی مرکزی در روش های تصویر برداری مغزی (برای مثال MRI و CT Scan ) مشخص نمی شوند، برخی متخصصین آن را به عنوان یک ماهیت بالینی مشخص محسوب نمی کنند. در مجموع تشخیص آن توسط آزمون های ادیولوزیک بررسی تمایز گفتار در حضور نویز 2، آزمونهای دایکوتیک که بطور معمول در تحقیقات و تمرین های بالینی برای ارزیابی عملکرد ویژه نیمکره ها یا عملکرد بین نیمکرهای استفاده میشوند و ارزیابی الکتروفیزیولوزی پاسخ های قشری 3 میسر می گردد که در بین آنها آزمون بررسی تمایز گفتار در حضور نویز در نسبت سیگنال به نویز صفر پنج و ده دسی بل اعتبار بالایی دارد.در خصوص درمان افراد مبتلا به اختلال پردازش شنیداری نکته ی بسیار مهمی که وجود دارد، سن بلوغ سیستم شنوایی است که در 15 سالگی رشد آن تکمیل می شود و بسیاری از کودکان مبتلا به این ضایعه، با بلوغ سیستم مشکلاتشان مرتفع میگردد.در حالیکه درمان قطعی برای افرادیکه بعد از سن 15 سالگی مشکلشان مرتفع نشده، وجود ندارد. در مجموع این افراد اگر این افراد فرآیند آموزش را در سکوت انجام دهند و اجتناب از سرو صدا داشته باشند، مشکلاتشان کاهش می یابد. گوینده می تواند با رعایت موارد دیگری از قبیل گفتگوی چهره به چهره، برای اینکه این افراد بتوانند لبخوانی راحتی داشته باشد، سهم موثری در کاهش مسایلشان داشته باشد و همچنین از کلمات ساده و روان و آشنا استفاده نماید، شمرده و بلند صحبت کند و با استفاده از وسایل پرتابل صوتی که با حذف نویز محیط صدای گوینده را واضح تر می کنند (سیستم اف- ام)، یا با حضور در جلسات گفتار درمانی و نوروفیدبکبرای اصلاح تلفظ، رفع ایرادهای نگارشی و تقویت حافظه اقدامات موثری انجام شود.

نویسندگان

فرانک امامی

استادیار گروه شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی همدان