نگرشی نو بر تبیین مولفه های اثرگذار هنر کودک و طراحی گرافیک محیطی (با تمرکز بر رنگ) به منظور ارتقای سلامت فردی و اجتماعی کودکان 3 تا 6 ساله

طبق پژوهش های صورت گرفته، در زندگی مدرن امروز، کودکان نیازمند فضاهای تخصصی خود هستند تا بتوانند از هجمه ی دنیای بزرگسالان در امان مانده، به فراخور نیازهای روانشناختی خود، تربیت یافته و آماده ی ساختن زندگی فردی-اجتماعی سالمی در بزرگسالی باشند. یکی از مهم ترین ابزارهای تربیتی کودکان در این زمینه، هنر می باشد. اثرات تربیتی فعالیت های هنری کودکان بر زندگی فردی-اجتماعی شان انکار ناپذیر است. فعالیت های هنری کودکان باید در محیط مناسب شکل بگیرد. از این رو معمار با آفرینش فضایی مطلوب، متناسب با نیازهای کودکان، می تواند نقشی تکمیلی در فرآیندهای هنری ایفا کرده و اهداف فوق را تحقق بخشد. این تحقیق سعی دارد با بررسی ساختارهای ذهنی-روانی کودکان، به تحلیل عملکرد هنر و معماری بر آن بپردازد و با مرور دیدگاه های نظریه پردازان، فصل مشترکی بین روانشناسی، هنر و معماری بیابد. در این راستا هنرگرافیک محیطی با تمرکز بر رنگ به عنوان راه حل مطرح می شود. . متاسفانه در کشور ما فعالیت های اساسی در جهت شناخت گرافیک محیطی به ندرت صورت گرفته است و اغلب محیط های کودکان دارای فرم و رنگ نابسامانند. این پژوهش از نوع مروری و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده، ابزار گردآوری اطلاعات، مطالعات کتابخانه ای و به روش اسنادی، گروه سنی مورد مطالعه، دوره ی نونهالی ( کودکان 3 - 6 ساله ) می باشند.

کلیدواژه ها:

کودک ، روانشناسی کودک ، هنر ، هنر کودک ، طراحی گرافیک محیطی