بررسی تاثیر سطح تحصیلات نیروی انسانی در کارایی صنعت ریلی ایران و نقش دانشکده مهندسی راه آهن

گسترش بی رویه آموزش عالی و افزایش تعداد بیکاران به ویژه در رشته های مهندسی از دغدغه های اصلی سال های اخیر کشور بوده است. در این میان برخی وضعیت تمامی رشته ها یکسان نبوده و برخی از آن ها که همانند مهندسی راه آهن که بر اساس نیازهای صنعت و با حمایت مستقیم آن ها ایجادشده توانسته اند نقش مثبتی در تقویت بدنه کارشناسی موردنیاز داشته باشند. در سال 1371 تنها 21.1 درصد از نیروی انسانی صنعت ریلی ایران دارای تحصیلات کارشناسی به بالا بوده اند. همین امر موجب تاسیس دانشکده مهندسی راه آهن در جهت تربیت نیروی انسانی متخصص می شود به نحوی که در سال 1396 این رقم به 46 درصد بالغ می گردد و دانشکده مهندسی راه آهن باتربیت بیش از 1800 دانش آموخته نقش پررنگی در این جهش داشته است. در این پژوهش اقدامات انجام گرفته و تجارب دانشکده مهندسی راه آهن در این خصوص بررسی می شود. سپس با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها مدل ریاضی جهت بررسی عملکرد نواحی 19 گانه راه آهن بر اساس نیروی انسانی موردبررسی قرارگرفته است که نتایج آن نشان می دهد کمترین مقادیر مازاد ورودی مربوط به مقطع کارشناسی و بالاتر بوده است که بیانگر آن است سیاست گذاری صحیحی در این راستا صورت گرفته است.