شهرزاد بیگلری پور - کارشناس ارشد طراحی شهری ، دانشگاه آزاد واحد کرمان

اگر شهر را به مانند یک موجود زنده فرض کنیم برای ادامه زندگی به سرزندگی و نشاط نیازمند است. نقش فضای شهری، یا به عبارتی فضایی که در آن تعاملات اجتماعی شهروندان شکل می گیرد و فرهنگ جامعه در بستر آن ارتقا می پاید، در کشور ما روز به روز در حال افول است. بدنه و لبه های خیابان های شهری یکی از فضاهای شهری بوده که لزوم سرزندگی در طرفین آن به ویژه در نقش غالب شهری، امری ملزوم و حساس بوده که نشاط و حضور پذیری را به دنبال خواهد داشت. خیابان شفای کرمان یک محور با کاربری مسکونی همراه با تجاری های خرد در جداره آن می باشد. بر این اساس روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع کیفی و هدف، کاربردی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی است. بنا به نتایج و یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت که وجود حضورپذیری اجتماعی مناسب موجب طراحی شهری بهتر خیابان شفا شهر کرمان می گردد و موجب بهبود و ارتقای شاخص های حضور پذیری در طراحی شهری خیابان همچون: حس تعلق، خوانایی، اختلاط کاربری، امنیت، پیاده مداری، تعامل اجتماعی و ... می گردد. نحوه سنجش شاخص های حضور پذیری در طراحی شهری خیابان به صورت حضور فضا(محقق) و مصاحبه از کسبه، ساکنان و صابرین پیاده در خیابان شفا شهر کرمان می باشد.

خیابان شفا، کرمان، طراحی شهری، حضور پذیری