بررسی معضل روانشناختی تقلب در آموزش

تقلب در لغت به معنی انجام عملی در اجتماع است که فرد بوسیله آن تلاش می کند از راه های غیر قانونی در کاری به نفع خود و به ضرر دیگری تصرف کند اما تقلب در حوزه آموزشی معنایی متفاوت دارد .تقلب یک بیماری اجتماعی است، بیماری واگیرداری که در صورت شیوع گسترده بین طبقات گوناگون، جامعه را از پای در آورده و توان حرکت به سمت ایده آل ها و آرمان هایش را از آن می گیرد .روانشناسان تقلب را یک بیماری روحی شخصیتی میدانند و می گویند وقتی یک پیام روشن و دقیقی در مورد نادرستی تقلب به دانش آموزان نمی دهیم و به اندازه ی کافی آن را آشکار نمی کنیم چگونه می توان انتظار داشت آنها در مدرسه تقلب نکنند .میتوان گفت که ریشه ی تقلب در جامعه و خود آموزش نهفته است وبه گونه ای این معضل در آموزش ما نهادینه شده است ،که عدم توجه به آن تهدیدی برای آموزش فراگیران ودر کل برای جامعه است شاید تقلب عاملی ساده وفراگیر به نظر بیاید اما اگر با دید منطقی ان را بررسی کنیم می فهمیم که علاوه بر ترویج و دروغگویی تمام ابعاد وجودی محصلان و زندگی آنها را تحت تاثیر قرار میدهد .امروزه قبح تقلب در نظر ما کم رنگ شده است و این میتواند برای ماواقعا0 هشدار دهنده باشد ، چون فرزندان جامعه با تقلب کردن آسیب می بینند و تقلب میتواند این پیام را برای آنها داشته باشد که خطاهای دیگری را هم میتوان این چنین انجام داد و قوانین و مقررات دیگری را هم میتوان اینچنین زیر پا گذاشت .بدون تردید مهم ترین عامل در تعیین رفتار شخص و نحوه ی برخورد وی با هنجارها و ارزش های اجتماعی، نوع تربیت خانوادگی اوست . نقشی که خانواده و به خصوص پدر و مادر در سال های اولیه ی زندگی در تشکیل شخصیت و به طور خاص دیدگاه وی نسبت به امر تقلب دارند، پررنگ تر از نقش تمام عوامل بعدی مانند دوستان همسن و معلمین است. با توجه به اندک بودن مواردی که خلاف حکم مذکور را نشان می دهند، با در نظرگرفتن الگوبرداری محض شخص از اعضای بزرگ تر خانواده، به خصوص در سنین کودکی و نوجوانی که موضوعی اثبات شده و مسلم است، می توان به این نکته پی برد که رفتار و واکنش آن ها در قبال امر تقلب، تا حد زیادی واکنش فرزندان را در برابر این امر در آینده را مشخص می کند . نکته مهم دیگر به نوع ارزشیابی از دانش آموزان برمی گردد .