زهل راسخی کازرونی - گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، موسسه آموزش عالی نور دانش، میمه، اصفهان، ایران
محمدرضا زمانی - گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، موسسه آموزش عالی نور دانش، میمه، اصفهان، ایران
فاطمه حیدریان نائینی - گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، موسسه آموزش عالی نور دانش، میمه، اصفهان، ایران
غلامحسن رنجبر - مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد،ایران
علیرضا منصوریان - گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، موسسه آموزش عالی نور دانش، میمه، اصفهان، ایران
اعظم راسخی کازرونی - گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، موسسه آموزش عالی نور دانش، میمه، اصفهان، ایران

رشد روز افزون جمعیت و به دنبال آن نیاز به تولید مواد غذایی بیشتر از یک طرف و محدودیت منابع خاک و آب مناسب کشاورزی از سویی دیگر، لزوم بهرهبرداری کارآمد از منابع آب و خاک کشاورزی را به عنوان گامی مهم در افزایش تولید و بهبود وضعیت اقتصادی اجتماعی اجتناب ناپذیر نموده است. از اینرو، ارائه راهکارهای عملی، اقتصادی و منطقی جهت بهبود وضع کنونی، بهرهبرداری مطلوب از منابع پایه موجود به منظور افزایش تولیدات موردنیاز کشاورزی، و ایجاد اشتغال از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در حال حاضر سطح گستردهای از اراضی کشور به طور طبیعی شور بوده و همچنین حجم عظیمی از منابع آب شور نیز در کشور موجود است، که به طور مطلوب در چرخه تامین کالاهای اساسی، بهبود کیفیت محیط زیست و اشتغالزایی در کشور از آنها استفاده نمی شود. به این منابع نه بهعنوان معضل، بلکه به عنوان فرصت نیز بایستی نگاه کرد. لذا ارائه راهکارهایی برای بهره برداری اقتصادی و پایدار از محیطهای شور جهت نیل به شکوفایی پایداراقتصادی بیش از پیش اهمیت دارد. چرا که شوری آب و یا خاک به حدی باشد که تولید اقتصادی محصولات زراعی رایج امکانپذیر نباشد، میتوان با اتخاذ شیوه های مدیریتی جامع نگر، از منابع شور بهره برداری اقتصادی و پایدار نمود.

هالوفیتها، سالیکورنیا، شوری، شورورزی، کشاورزی شورزیست