بررسی فرآیندهای شیرین سازی آب دریا
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: پنجمین همایش بین المللی مهندسی عمران،معماری و شهرسازی با رویکرد توسعه پایدار
- کد COI اختصاصی: ACUSCONF05_049
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 764
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد سازههای آبی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان
استاد بخش مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان
دکتری عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان
چکیده
با افزایش روز افزون جمعیت و کاهش منابع آب شیرین در دسترس نمک زدایی آبهای شور(آب دریا) به عنوان راهکاری مناسب جهت تهیه آب شیرین مورد نیاز جوامع دارای اهمیت ویژه ای می باشد. تکنولوژی های شیرین سازی آب امکان حذف %99 نمک های موجود در آب های شور را فراهم نموده است. دو فرایند اصلی در شیرین سازی آب فرایندهای حرارتی و غیر حرارتی (غشایی) می باشند. فرایندهای حرارتی دارای قدیمی ترین تکنولوژی های شیرین سازی آب می باشند که به صورت تجاری و صنعتی بکار برده شده اند. در فرایندهای غیر حرارتی، فرایند غشایی اسمز معکوس بیشترین ظرفیت شیرین سازی را به خود اختصاص داده است. کیفیت محصول، قیمت تمام شده آب و هزینه های سرمایه گذاری عامل رقابت بین تکنولوژی ها می باشد به همین دلیل تحقیقات برای کاهش هزینه ها و افزایش راندمان این تکنولوژی ها همواره ادامه دارد. شناخت روش های شیرین سازی و مقایسه آنها برای انتخاب بهترین فرایند متناسب با شرایط محیط لازم است. فرایند غشایی اسمزمعکوس به دلایل قیمت تمام شده پایین، مصرف انرژی کم، سهولت در اجرا و بهره برداری فرایند پیشرو در صنعت شیرین سازی آب می باشد. این مقاله فرآیندهای شیرین سازی آب دریا را مورد بررسی قرار داده است.کلیدواژه ها
شیرین سازی آب، اسمزمعکوس، اسمز مستقیم، فرایندهای حرارتیمقالات مرتبط جدید
- نقش حیاتی عایق های سفید اکریلیک در حفاظت از گیاهان در برابر تغییرات اقلیمی
- بررسی اثر سیستم مدیریت ساختمان در مصرف انرژی ساختمان های اداری در شهر تبریز
- اکولوژی شهری و توسعه پایدار: چشم اندازی به شهرهای سبز آینده
- Designing a Residential Tower Influenced by Biophilic Architecture to Enhance Mental Health and Quality of Life for Residents in Iran and the Metropolis of Tehran (Case Study: District ۲۲)
- Toward Smart Urban Transportation and Crisis Management: A Literature Review and Delphi-Based Prioritization Framework
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.