موانع مردمی استکبارستیزی از منظر امام علی (ع) در نهج البلاغه با محوریت دوران حکومت ایشان

بدون تردید حکومت بویژه آنگاه که بر مدار حق حرکت کند و بر سر اصول خویش با دیگران معامله نکند، با دشمنانی روبرو خواهد شد که تمام تلاش خود را به کار خواهند گرفت تا آن حکومت را ساقط و یا تضعیف نمایند. برای مقابله با این دشمنان زورگو و تمامیت خواه همدلی و همکاری حکومت و مردم ضروری است. هر کدام از این دو اگر در انجام رسالت خویش کوتاهی کنند، استکبارستیزی با موفقیت همراه نخواهد شد. در حکومت علی (ع) که ایشان تمام همت خویش را در مسیر استکبارستیزی به کار می گرفت، گاه برخی افراد و گروه ها به جای همراهی با ایشان موانعی در این مسیر ایجاد می کردند. شناخت این موانع و پیشگیری از بروز آن برای تمامی ادوار و اعصار از اهمیت و ضرورت برخوردار است. دنیامداری، تفرقه، تلون، سستی و ضعف، جمود و جهالت و پیمان شکنی برخی افراد اثرگذار و همچنین تبعیت مردم از ایشان از مهمترین موانعی بود که علی (ع) در مسیر استکبارستیزی خویش با آن مواجه بود. ظهور و بروز این مولفه ها همواره حکومت ها را با خطری جدی در جریان استکبارستیزی روبرو می سازد. پژوهش حاضر با هدف شناساندن موانعی که توسط مردم در مسیر استکبارستیزی پدید می آید به تحلیل این موانع با محوریت دوران خلافت حضرت علی (ع) پرداخته است.

کلیدواژه ها:

استکبارستیزی ، موانع ، مردم ، نهج البلاغه ، حکومت