طیبه پویه - آموزگار مدرسه شهید بلیانی

دوران جوانی از حساس ترین مقاطع زندگی انسان ها به شمار می رود. ویژگی های این دوران منحصر به فرد بوده و در هیچ دوره ای از حیات انسا بروز و ظهور پیدا نمی کند. چون در این دوران جوان با ویژگی های از قبیل حساسیت هیجانات قوی درونی سرگردانی ، تنوع طلبی، عدم ثبات شخصیت، احساس نگرانی، شهوت قوی، پرخاشگری، الگوپذیری، زیبایی دوستی و... مواجه است . همچنین در ایام جوانی به صورت طبیعی احساس بر عقل واندیشه برتری دارد و دانش وتجربه اندکی بر وجود این نسل حاکم است. نگاه افراد به پشت صحنه ها و حقایق زندگی بسیار محدود است. از این رو احساسات متنوع از پدیده های ظاهری زندگی، لذت فراوان از میهمانی ها و مسافرت ها، آراستگی و شیک پوشی به عنوان جلوه های خوشگذارانی به طور چشم گیری وجود دارد و بی خیالی و روزمرگی جهت گذران ساعات وثانیه های عمر به خوبی احساس می شود. لذا شناخت ویژگی های دوران جوانی در شیوه رفتار با جوانان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. روش ما در تدوین این مقاله همان شیوه کتابخانه ای وتوصیفی استنباطی است. به جز آن از مجلات و نشریه های موجود در این زمینه و همچنین ره آوردهای فکری دیگران، آمارها و بررسی های تحقیقی دیگران استفاده شده است و هنوز دعوی کامل بودن این اثر مطرح نیست. چرا که مباحث مربوط به انسان و جوان بسی طولانی تر وناشناخته تر از این مقداری است که تاکنون انجام پذیرفته است. در این مجموعه با توجه به الگوهای مطرح شده در قرآن، معلوم گشت که شناخت و معرفت نسبت به الگوهای ارزنده و شایسته، مانع از هدر رفتن یگانه سرمایه جوان یعنی عمر و زندگی او می شود و انرژی متراکم وجوداو را جهت می بخشد. همچنین افکار واندیشه ها را در مسیر بالنده و پاینده هدایت می کند و در پرتوشوق و شیدائی پرمفهوم و با ارزش، مسیر کمال یابی وتاثیرپذیری دلپذیرتر می گردد ودر انتهای نوشتار ازمطالب نتیجه گیری گردیده است.

قرآن، جوان، هیجان، اخلاق، نماز، الگوسازی، آسیب، اقتصات، آموزش