استنادات قرانی امام رضا علیه السلام در مناظرات رضوی

ائمه علیه السلام که نماد جاودان حکمت و بلاغت و وجود عینی وخارجی قرآن کریم هستند، بیانات آنان مستند به قرآن و همانند گردن بندهای دلربایی است که با معانی ژرف و عمیق در اسلوب هایی بس زیبا و انیق نمود یافت. دراین میان امام رضا علیه السلام به عنوان کسب که خود قرآن ناطق بوده و مفسر حقیقی قرآن محسوب می شود با مفاهیم قرآن بیشتر از دیگران آشنا بوده و در واقع کلام ایشان جز برگرفته قرآن نبوده و مانند آن هدفی جز هدایت انسان ها و به کمال رساندن ایشان نداشتند. از این رو در بیانات خود، به قرآن استناد نموده و بدین سبب بر غنای سخن خویش افزود. پژوهش حاضر بر محور این پرسش قرار دارد که هدف امام رضا علیه السلام از استناد به قران چه بود ودر چه موضوعاتی به قرآن استناد نمودند این پژوهش با عنوان استنادات قرانی در مناظرات رضوی درصدد است که با روش توصیفی تحلیلی و شیوه جمع آوری اطلاعات به شیوه فیش نگاری چگونگی استناد به قرآن را در مناظرات رضوی مورد بررسی و مداقه قراردهد. یافته های این پژوهش بیانگر آن است که استناد به قرآن در مناظرات رضوی از بسامد بالایی برخورداراست و امام علیه السلام با بینش دینی متکی بر قرآن و سنت از منظر عقلانیت معارف ناب الهی را به جامعه عرضه نمودند.

کلیدواژه ها:

قران ، امام رضا علیه السلام ، استناد ، مناظرات ، بیان