الهام مقدس اینانلو - دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
زهره کشاورز - دانشیار گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
زهرا نائیجی - دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مرضیه عسگری - دانشجوی دکترای آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

مقدمه: سقط خود به خود، شایع ترین عارضه حاملگی است. شناخت عوامل مرتبط با آن می تواند نقش مهمی در پیشگیری از آن و بهبود پیامد های بارداری ایفا کند. برخی مطالعات ارتباط بین کمبود ویتامین D در بارداری و سقط را مطرح کرده اند، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه سطح سرمی ویتامین D در بیماران تهدید به سقط و زنان با حاملگی نرمال انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد شاهدی در سال 1397 بر روی 46 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان های لقمان حکیم و مهدیه شهر تهران در دو گروه تهدید به سقط و بارداری نرمال کمتر از 20 هفته انجام شد. نمونه خون افراد مورد مطالعه از نظر سطح ویتامین D ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های تی مستقل، من ویتنی و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین غلظتD (OH)25 در گروه مورد 22/9±49/22 و در گروه شاهد 03/10±36/30 نانوگرم بر میلی لیتر بود که اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت (008/0=p). نتیجه گیری: سطح سرمیD (OH)25 در زنان باردار تهدید به سقط پایین تر از زنان با بارداری نرمال است و سطح سرمی پایین ویتامین D می تواند به عنوان یک عامل خطر برای تهدید به سقط محسوب شود.

بارداری, تهدید به سقط, زنان, سقط, ویتامین D