طراحی و ساخت یک اسکنر استریویی فعال و صحت سنجی نتایج از دیدگاه مترولوژیک

بازسازی مختصات سه بعدی با استفاده از بینایی استریو در سه مرحله کالیبراسیون دوربین ها، تناظریابی و مثلث سازی انجام می شود. تناظریابی را می توان مهم ترین و موثرترین بخش بر دقت در فرآیند استریو دانست. در روش سنتی استریو غیرفعال اغلب از الگوریتم های که بر اساس ویژگی تصویر عمل می کنند، برای تناظریابی استفاده می شود. استفاده از این الگوریتم ها در تصاویر کم بافت یا با بافت زیاد، نتایج ضعیفی به همراه دارد. مشکلات مربوط به تناظریابی در تصاویر استریو را می توان با قرار دادن یک منبع نور فعال در کنار تجهیزات استریو، حل کرد. این تحقیق به طراحی و ساخت یک اسکنر سه بعدی، با ترکیب استریو غیرفعال و استفاده از یک لیزر خطی پرداخته است. در این سیستم نقطه متناظر، از تقاطع خط لیزر با خط اپیپولار با استفاده از روابط ریاضی و در مقیاس پیکسلی استخراج شده است. سپس، دقت و قابلیت دستگاه ساخته شده با استفاده از استانداردهای مربوطه و شاخص های اندازه گیری مربوط به این نوع اسکنر بررسی شده است. نمونه های آزمایش تحت اسکن 180 درجه قرار گرفته اند و بررسی دقت، تکرارپذیری، تجدیدپذیری و عدم قطعیت سیستم گزارش شده است. نتایج گویای دقت قابل قبول برای قطعات کوچک صنعتی با استفاده از سیستم پیشنهادی است.

کلیدواژه ها:

اسکنر سه بعدی ، بینایی استریو ، تناظریابی ، شاخص های اندازه گیری