فاطمه فاخری - پژوهشگر و کارشناس ارشد الهیات و معارف اسلامی- علوم قرآن و حدیث، دانشگاه علامه طباطبایی(ره) تهران- ایران

دانش تفسیر در میان علوم اسلامی یکی از ارجمندترین علوم است که با آیات قرآن پیوند می خورد. هرمفسری در تفسیر، روش و منهج خاصی دارد که در تفسیر آیات برای فهم مدلول کلام از آن کمک می گیرد. بر این اساس، دانستن شیوه و روش تفسیر مفسران، موجب گشودن راهی در مسیر شناخت نوع تفسیر و در نهایت فهم صحیح از تفسیر مورد نظر است. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی روش تفسیری در جام عالبیان طبری با تکیه بر دو کتاب ارزشمندتفسیر و مفسرون ذهبی و تفسیر و مفسران معرفت پرداخته است. جام عالبیان طبری را می توان از زمره تفاسیر ماثور- روایی- دانست که مفسر آن تبحر و تسلطی کم نظیر در حدیث و تاریخ دارد. در عین حال با بررسی های به عمل آمده، این نتیجه بدست می آید که این اثر دارای نواقصی چون؛ تکرار بیش از حد، نقل احادیث بدون بررسی، نقد سندی و رجالی در اکثر موارد و نقل اسرائیلیات بدون هیچ واکنشی در درستی و نادرستی آن ها می باشد. ضمن این که دارای مزایایی چون؛ نقل اختلاف قرائات، نقد و بررسی آن ها در اکثر موارد، جرات در اظهار نظر فقهی و اتخاذ فتوا در ذیل آیات الاحکام نیز هست.

روش تفسیر، طبری، جامع البیان، تفسیر ماثور