عباس عباسیان - دپارتمان مهندسی متالورژی، دانشکده شهید مهاجر، دانشگاه فنی و حرفه ای استان اصفهان، ایران (عضو هیات علمی)
علی داودی - دپارتمان مهندسی مواد و متالورژی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران ( دانشیار)

اثر عملیات حرارتی پیرسازی آلیاژ برنز آلومینیوم نیکل C95500 روی فعل و انفعالات سطح و رفتار خوردگی آن در محلول 3.5% NaCl با استفاده از تست های الکتروشیمیایی امپدانس و پلاریزاسیون خطی انجام شده است. ابتدا آلیاژ در سیکل های کوئینچ، نرماله و سپس پیرسازی عملیات حرارتی شدند. میکروساختار نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ نوری OM مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که افزایش فاز δ در نمونه پیرسازی از کوئینچ باعث کاهش مقاومت به خوردگی و افزایش فعالیت کاتدی سطح شده است که دلیل آن از بین رفتن اکسیدها و هیدروکسی کلرید ها با چسبندگی عالی، ضخامت بالا و تخلخل مناسب می باشد که این موضوع در تست های امپدانس الکتروشیمیایی خود را بهتر نشان می دهد، هم چنین افزایش مکان های تشکیل خوردگی انتخابی بین رسوبات بین فلزی و فاز های دیگر موجود در ساختار است که منجر به این کاهش مقاومت به خوردگی می شود. نتایج تست LPR و EIS نشان داد که نمونه پیرسازی شده حاصل از کوئینچ دارای بدترین مقاومت به خوردگی می باشد، که علت آن آزاد شدن عناصر آلیاژی با افزایش دما و زمان نگه داری در محلول خورنده و هم چنین خوردگی انتخابی بین فازهای α و ivk ارزیابی می شود.

خوردگی، امپدانس الکتروشیمی، مقاومت پلاریزاسیون خطی، پیرسازی، ریزساختار