تاثیر پوشش نانوهیدروکسی آپاتیت ایجادشده به روش الکتروفورزیس بر تکثیر و چسبندگی سلولی پایه های تیتانیمی

تیتانیم یکی از فلزات پرکاربرد در عرصه ایمپلنت های استخوانی است. از جمله راه های بهبود رفتار زیستی فلزات، پوشش دادن آنها با مواد زیست سازگار است. برای این منظور، یک پوشش کلسیم فسفاتی زیست فعال به روش الکترروفورزیس بر پایه تیتانیم ایجاد و مشخصه های ساختاری و رفتار زیستی آن بررسی شد. ابتدا سطح نمونه های تیتانیمی با سمباده هایی با درجات زبری متفاوت مرحله به مرحله ساییده شد و سپس پولیش نهایی صورت گرفت. برای افزایش زبری سطح، علمیات اسیدی و قلیایی بر روی نمونه ها انجام گرفت. پودر هیدروکسی آپاتیت استوکیومتری سنتز شد و سوسپانسیون 5 % آن در محیط اتانول پایدارشده به کمک کربوکسی متیل سلولز 25 / 0 ٪ ، تهیه شد. لایه نازکی از رسوب هیدروکسی آپاتیت به روش الکتروفورزیس (20 ولت و 45 ثانیه) بر روی نمونه های تیتانیمی نشانده شد و در دو مرحله تحت عملیات حرارتی قرار گرفت. سپس ساختار سطحی نمونه ها با استفاده از آنالیز پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ روبشی الکترونی مطالعه شد. چسبندگی، تکثیر سلولی و ریختشناسی سلول های چسبیده به سطح نمونه های پوشش داده شده برای سلول های استئوبلاست انسانی بررسی شد و تاثیر پوشش هیدروکسی آپاتیت بر این شاخصه ها با سطوح بدون پوشش نیز مقایسه شد. نتایج نشان دادند که استفاده از روش الکتروفورزیس منجر به ایجاد لایه همگن و نازکی از هیدروکسی آپاتیت بر روی سطح نمونه ها شده و با کاهش زاویه تماس از 63/39 ͦ به 17/41 ͦ پخش شوندگی را بهبود داده است. همچنین نمونه های پوشش داده شده نسبت به نمونه های بدون پوشش پس از 4 ساعت چسبندگی بالاتر و پس از 7 روز تکثیر سلولی بالاتر (نزدیک به دو برابر) داشتند. از این رو، پوشش دهی هیدروکسی آپاتیت با الکتروفورزیس برای بهبود عملکرد ایمپلنت های تیتانیمی موثر است

کلیدواژه ها:

تیتانیم ، هیدروکسی آپاتیت ، پوشش دهی ، الکتروفورزیس ، چسبندگی و تکثیر سلولی