مصطفی شفاعتی - دانشجوی دکتری، گروه برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه تربیت مدرس
رضا خیری - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه راه و ترابری، دانشگاه تربیت مدرس
امین میرزا بروجردیان - استادیار، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس

کم بودن سطح ایمنی ترافیک، مانعی جدی برای توسعه پایدار است. ایمنی عابران پیاده از مسائل مهم پیش روی پژوهش­گران ایمنی حمل و نقل است. تقاطع­های بدون چراغ به دلیل فقدان کنترل­کننده­های ترافیکی و تعداد برخوردهای بالا بین عابر و وسیله، مکانی مخاطره آمیز برای عابران پیاده محسوب می­شوند. تداخل عابران پیاده با موتورسیکلت­ها و متغیرهای موثر بر شدت این تداخل ها، از مسائلی هستند که کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته اند. داده­های مورد استفاده در این تحقیق با استفاده از روش پردازش تصاویر بدست آمده اند. تاثیر متغیرهای مختلف مرتبط با عابر پیاده و موتورسیکلت سواران بر شاخص تداخلی زمان تا تصادف با استفاده از مدلسازی رگرسیون خطی انجام شد. تقاطع مورد بررسی در این تحقیق، در محل تقاطع خیابان وصال شیرازی (خیابان اصلی) به بزرگمهر (خیابان فرعی) است. در نهایت، پس از انجام تحلیل­ها مشخص شد در درصد قابلیت اعتماد 95 درصد، متغیرهایی از جمله جهت حرکت عابر پیاده، گروهی بودن حرکت عابران پیاده و جهت حرکت موتورسیکلت به ترتیب با ضرائب 22/0-، 28/0، 32/0- در شاخص زمان تا تصادف تاثیرگذار بودند.

ایمنی عابر پیاده, تقاطع بدون چراغ, شاخص زمان تا تصادف, تداخل بین موتور سیکلت و عابر