فرآیندهای تخریب خاک با تاکید بر Soil sealing

اهمیت خاک بهعنوان یک منبع طبیعی همتای هوا و آب شناخته شده است. خاک نمایانگر سرمایه طبیعی است که ظرفیت اکولوژیکی را بهوسیله طیف وسیعی از عملکردها از جمله تولید مواد غذایی و فیبر، تنوع زیستی، خدمات محیط زیستی، لنداسکیپ (چشمانداز) و میراث فرهنگی، مواد اولیه و شرایط توپوگرافی مناسب برای ساختمانسازی، فراهم میکند. پوشاندن خاک توسط مواد غیر قابل نفوذ به عنوان مثال آجر، سنگ، پلاستیک و بتن به طور کلی برای عملکردهای اکولوژیکی خاک مضر است. پوشاندن خاک باعث میشود تبادلات انرژی، آب و گاز محدود یا مختل شده و فشار فزایندهای در مناطق مجاور و غیر پوشانده شده اعمال شود. توسعه شهری به دلیل پوشاندن خاک توسط ساختمانها، سنگفرش و زیرساختهای حمل و نقل، بزرگترین عامل از دست رفتن خاک را فراهم میآورد. پایش و ارزیابی نرخها، انواع و توزیع جغرافیایی مکانی پوشاندن خاک برای درک شدت فشار بر خاک و تاثیر آنها بر روی سیستمهای اقتصادی - اجتماعی و محیط زیستی جهانی بسیار مهم است. برای ارزیابی محلی پوشاندن خاک و مداخلات انسانی، در چارچوب برنامه ریزی مدیریت شهری و آب، به داده های کمی مربوط به خصوصیات خاک، اقلیم و چرخه آب احتیاج است. هدف کلی این مقاله، مرور برخی از اشتراکها در واژه تعریف، پدیدارشناسی، و رویکردهای مدل سازی مفهومی و تجربی برای پوشانده شدن مصنوعی خاک است. همچنین، نشان داده شود که پایش پوشاندن خاک باید بهعنوان بخشی از یک طرح ملی پایش خاک و سیاستگذاری مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Soil sealing ، ظرفیت اکولوژیکی ، مداخلات انسانی ، محیط زیستی.