رابطه ی شاخص خستگی صوتی با شاخص شدت بدآوایی در اساتید دانشگاه

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 425

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

STMED17_008

تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه:کاربران حرفه ای صدا از جمله اساتید دانشگاه،اختلالات و شکایات صوتی مختلفی مانند خستگی صوتی راتجربه میکنند.خستگی صوتی بر ویژگیهای آکوستیکی صدا تاثیرگذار است.بنابراین اندازه گیریهای آکوستیکی میتوانند به عنوان ملاکی جهت تشخیص افراد دارای خستگی صوتی به کار روند،که در این میان،اندازه گیریهای چندپارامتری مانند شاخص شدت بدآوایی به علت چندبعدی بودن و تفسیر راحت آن توسط متخصصان بالینی ازاهمیت فراوانی برخوردارند.مطالعه ی حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین شاخص خستگی صوتی با شاخص شدت بدآوایی در اساتید دانشگاه صورت گرفت. یافته ها:بین فاکتور اول و دوم شاخص خستگی صوتی با شاخص شدت بدآوایی همبستگی معکوس و معناداری یافت شدP<0/05.بین شاخص شدت بدآوایی با سابقه ی تدریس وساعات تدریس در هفته همبستگی معناداری وجود نداشتp> 0/05.اساتید دانشگاه در تمام فاکتورهای شاخص خستگی صوتی میانگین بیشتری نسبت به افراد عادی کسب کردند. نتیجه گیری:با توجه به خستگی صوتی بیشتر اساتید دانشگاه نسبت به افراد عادی و کسب نمرات پایین شاخص شدت بدآوایی،پیشنهاد میشود به شکایات صوتی اساتید دانشگاه توجه داشت،که جهت ارزیابی جامع میتوان از ارزیابی های متخصص محور در کنار پرسشنامه های خودگزارشی استفاده کرد تا به دیدگاه کاملتری از مشکلات صوتی در این گروه افراد دست یافت.

نویسندگان