بررسی فراوانی مایکوپلاسما های ژنیتال در مراجعه کنندگان با رفتار های پر خطر جنسی به کلینیک بیماری های رفتاری

مقدمه: رفتارهای پرخطر جنسی از علل مستعد کننده عفونت های منتقله از راه جنسی به شمار می آید. مایکوپلاسما هومینیس و اوره آپلاسما اورالیتیکوم به عنوان باکتری های فرصت طلب در ناحیه تناسلی دیده می شوند و در عفونت های مختلف شرکت می کنند. مطالعه حاضر با هدف تعیین بررسی فراوانی سرولوژیک مایکوپلاسما هومینیس و اوره آپلاسما اورالیتیکوم و عوامل موثر بر آن در مراجعه کنندگان با رفتارهای پر خطر جنسی به کلینیک بیماری های رفتاری شهر ارومیه انجام شد. روش کار: در این مطالعه مورد-شاهدی 140 مراجعه کننده به مرکز بیماری های رفتاری شهرستان ارومیه و 140 نفر نیز به عنوان گروه شاهد که برای انجام آزمایشات روتین مراجعه کرده بودند به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. برای همه نمونه ها پرسشنامه تکمیل و 5 سی سی خون جهت تعیین سطح سرولوژی آنتی بادی های ضد مایکوپلاسما هومینیس و اوره آپلاسما اورالیتیکوم گرفته شد. آزمایش ها با استفاده از روش ایمنوفلورسانس بررسی شدند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSSنسخه 16 و آمار توصیفی و کای دو استفاده شد. سطح معنی داری، کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: در مطالعه حاضر فراوانی سرولوژیک IgM وIgG ضد میکوپلاسما هومونیس و IgG ضد اوره آپلاسما اورالیتیکوم در دو گروه افراد با رفتار پرخطر جنسی و گروه شاهد با انجام آزمون آماری کای دو به لحاظ آماری متفاوت بود. بین میزان تحصیلات و وجود آنتی بادی های ضد مایکوپلاسما هومینیس و ضد اوره آپلاسما اورالیتیکوم در مراجعه کنندگان ارتباط معناداری وجود داشت . ولی بین سایر مشخصات دموگرافیک و هم چنین سابقه ی بروز رفتارهای پر خطر و مخاطره آمیز و وجود آنتی بادی ضد مایکوپلاسما هومینیس ارتباط معناداری یافت نشد. نتیجه گیری: با توجه به نقش مایکو پلاسما در بروز عفونت های دستگاه تناسلی و عوارض حاصل از آن پیشنهاد می شود در افراد مراجعه کننده با رفتار پر خطر جنسی به کلینیک بیماری های رفتاری غربالگری آن جزو برنامه قرار بگیرد.