بررسی تغییرات دماهای بحرانی و ریزساختار چدن نشکن با اعمال روش ریخته گری فرسابی

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: شانزدهمین همایش علمی دانشجویی مهندسی مواد و متالورژی ایران
  • کد COI اختصاصی: SCMEMI16_012
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 629
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمدامین عسگری

پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج جاده مشکین دشت بلوار امام خمینی دانشجوی دکتری مهندسی مواد

سیدمحسن فاطمی تکیه

دانشجوی دکتری مهندسی مواد پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج جاده مشکین دشت بلوار امام خمینی

نسیم بهمنی

کارشناسی ارشدمهندسی مواد دانشگاه آزاداسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران-انتهای بزرگراه شهید ستاری-میدان دانشگاه

ایمان مباشرپور

استادیارپژوهشکده سرامیک پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج جاده مشکین دشت بلوار امام خمینی

امیر مقصودی پور

دانشیارپژوهشکده سرامیک پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج جاده مشکین دشت بلوار امام خمینی

چکیده

در این پروژه چدن نشکن غیر آلیاژی با روش ریخته گری فرسایی مورد بررسی قرار گرفته است. ریخته گری فرسابی روشی است که در آن فاصلهی هوایی که به واسطه انقباض قطعه و انبساط قالب در هنگام انجماد ایجاد می شود، توسط شستشو و از بین بردن قالب ماسه ای با یک حلال مانند آب حذف می شود. چدن نشکن یکی از مهمترین آلیازهای آهنی است که به علت خواص مکانیکی مناسب کاربردهای مختلفی در صنایع دارد. برای این منظور مذاب چدن نشکن غیر آلیاژی با کربن معادل 46 % وزنی تهیه و سپس با زیرسینوک عمل جوانه زایی در آن صورت پذیرفت و در دمای C° 1390 ذوب ریزی انجام شده و یک دقیقه پس از شروع انجماد روش فرسایی بر آن اعمال گردید. پس از آماده سازی قالب، نوک سیم ترموکوپلها در موقعیت مناسب قرار گرفت. برای مشاهدهی بهتر تاثیر روش فرسایی بر روی سرعت سرد شدن ترموکوپل دقیقا در فاصلهی 6 سانتی متر از جلوی قطعه و در وسط ارتفاع قرار گرفت. با اعمال این روش دماهای بحرانی افزایش یافت. تعداد گرافیتهای کروی از 231 به 432 و کرویت گرافیتها از 782 به 96% افزایش یافت. ساختار به چشم گاوی تغییر یافته و درصد فاز پرلیت از 38 به 59% افزایش پیدا کرد. همچنین ساختار پرلیت نسبت به نمونه شاهد ظریف تر گردید.

کلیدواژه ها

ریخته گری فرسایی، چدن نشکن، دمای بحرانی، ریزساختار

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.